:Kaçakçı Kurban
قربان(اسم خاص) قاچاقچی:
Lele Kurban ben olayım
Ah göysünde ben olayım
قربان عزیز من باشم؛ آه روبرویت من باشم
Senin yerin sıcak kalsın
Ah yine giden ben olayım
جای تو گرم بماند؛ آه باز هم آن که می رود من باشم
Lele Kurban zor gelir
Dağlara giden zor gelir
قربان عزیز سخت می آید؛
آن که به کوه ها می رود سخت می آید
Avcı yaralar kekliği
Ardına giden zor gelir
صیاد کبک را زخمدار می کند
آن که به دنبال دیگری می رود سخت می آید(برمی گردد)
Lele Kurban boşa gider
Ne söylesen boşa gider
قربان عزیز هیچ می شود؛ هر چه بگویی هیچ می شود
Çiledir ektiğin güller
Ah emeklerin boşa gider
دسته شده اند گل هایی که کاشته بودی(چیده شده اند)
آه دسترنجت هیچ می شود
Lele Kurban gülü verin
Dönmesemde gülü verin
قربان عزیز گل را بدهید
اگر هم باز نگردم گل را بدهید
Mayın tarlasına düştüm
Kankırmızı gülü verin
در میدان مین افتادم
گل ِبه رنگ خون را بدهید!!
Ahmet.Kaya
:Vuran Utansın
او که می زند شرم کند:
Kimileri hep suçluyor
Kimileri sorguluyor
.Yaralı yüreğime kara çalıyor
عده ای را همیشه متهم می کند
عده ای را بازجویی می کند
به قلب زخمدارم سیاهی می زند.
İhanet zincirini tutan utansın
Dönüp arkasına bakan utansın
آن که زنجیر خیانت را می گیرد شرم کند
آن که برمی گردد و به پشت سزش نگاه می کند شرم کند
Dost diye bağrıma bastığım insanlar
.Arkamı dönünce vuran utansın
آن که دوست می پندارمش و در آغوشش می کشم
تا پشت به او می کنم آن که می زند شرم کند.
Durmadan hep soruyorlar
Aç bırakıp gülüyorlar
.Emekleğen yüreğime usta diyorlar
بدون درنگی همیشه می پرسند
نظری می دهند و (به سخره) می خندند
به قلب زحمتکشم ارباب(اوستا) می گویند.
Usta değil acemi bir işçiğim ben
Onurlu bir kalganın neferiğim ben
اوستا نه که کارگری ناشی هستم من
یک نفر از یک بیداری با شرف هستم من
Dostun dostu düşmanın eceliğim ben
.Bilipde söylemeyen diller utansın
دوست با دوست، اجل دشمن هستم من
زبانی که (این را) می داند و نمی گوید شرم کند.
İhanet zincirini tutan utansın
Dönüp arkasına bakan utansın
آن که زنجیر خیانت را می گیرد شرم کند
آن که برمی گردد و به پشت سرش نگاه می کند شرم کند
Dost diye bağrıma bastığım insanlar
.Arkamı dönünce vuran utansın
آن که دوست می پندارمش و در آغوشش می کشم
تا پشت به او می کنم آن که می زند شرم کند.
Ahmet.Kaya
:Büyüdün Bebeğim
بزرگ شدی کودکم:
Aklın ermez mahbusluğa
Bahçede sarı ışığa
فکرش را هم نمی تواند بکند شخص زندانی
فکر ِگلی زرد را در باغچه
On üç tane yaş döküldü
Ranzamdaki yastığıma
سیزده قطره اشک ریخت
بر روی بالش ِتختخوابم(تختخواب دویاچند طبقه: تختخواب
مخصوص زندان ها)
....