Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Kerbela Destanı (داستان کربلا): موسی اراوغلو


از دوستان علاقه مند خواهش می کنم برای پی بردن به معنی دقیق این ترانه اسامی خاص را توسط موتورهای جستجوگر اینترنتی جستجو کنند تا متوجه موضوع شوند. تقدیم به تمام آنان که انسانیت انسان برایشان بی معنی نیست:



Yüreğimi parça parça ayırdın

Biri Kerbelanın çölünde kaldı

Biri yola çıktı Şam diyarına

Biri Muaviye elinde kaldı


قلبم را به پاره هایی جدا کردی

یکی در صحرای "کربلا" ماند

یکی به راه فراز آمد به سوی دیار "شام"

یکی در دستان "معاویه" ماند


Biri gitti Hacıbektaş yurduna

Takılıpta erenlerin ardına

Biri Pirsultanın düştü derdine

Biri Hızırpaşa elinde kaldı


یکی به سرزمین "حاجی بکتاش" در آمد

افتان و خیزان از پی فرزانگان

یکی به درد "پیرسلطان" دچار شد

یکی در قوم "حضرت خضر" ماند


Biri Börklüceylen yanarken köze

Biri Bedrettinle vardı Sereze

Biri Nazımilen geldi gözgöze

Biri ozanların dilinde kaldı


یکی سوزان به به روی اخگرها به همراه "بورکلوجه"

یکی همراه با "(شیخ) بدرالدین" به "سره ز" رسید

یکی با "ناظم (حکمت)" رو به رو افتاد

یکی بر زبان  نوازندگان (عاشیق ترک) ماندگار شد


Biri dalgasında Karadenizin

Biri Nesimi ardına yüzdü

Kan deryalarında birini ezip

.Biri Kızıldere yolunda kaldı


یکی در موج های "کارادنیز"(دریای سیاه) مانده

یکی به دنبال "نسیمی"  شنا کرد

یکی در دریاهای خون پایمال شد

یکی بر راه "کیزیل دره"(دره ی سرخ) ماند


Biri sır vermeyip serinden oldu

Biri çiçekidi Munzurda soldu

Biri yıldız gibi gözden kayb oldu

Biri nurhalkların gönlünde kaldı


یکی سرّ نداد و از سر ِخویش شد

یکی گلی بود و در "مونزور" پژمرد

یکی به سان ستاره ای از چشم پنهان شد

یکی در یاد مردم اهل نور ماند


Biri dedi sayılmayız parmakla

Biri dedi tükenmeyiz kırmakla

Biri dedi ölürmüyüm vurmakla

Biri can ağacının dalında kaldı


یکی گفت به انگشت شمارش نمی شویم

یکی گفت با قتل عام کردن تمام نمی شویم

یکی گفت آیا با زدن من می میرم مگر؟

یکی بر شاخه ی درخت جان(!!) ماند


Biri dedi unuttunmu Maraşı

Orda aktı mazlumların gözyaşı

Biri ileriyle yürüttü başı

Biri bedenimin solunda kaldı


یکی گفت آیا "ماراش" را از یاد برده ای؟

که در آن جا اشک ستم دیدگان سرازیر شد

یکی سر جلوتر از بدن شتافت

یکی در سمت چپ ِجسدم ماند


Biri karanlıktan çıkıp bağırır

Biri canlı aydınlığa sevinir

Biri Yunusile hakkı çağırır

.Biri Kaplaninin telinde kaldı


یکی از تاریکی بیرون آمده و هوار می کشد

یکی از روشنایی طبیعی و زنده خوشحال می شود

یکی همراه با "یونس" خدای را صدا می زند

یکی هم در گیر و دار سیم ساز "کاپلانی" ماند.


Söz: Kaplani

Müzik: Musa.Eroğlu






گرفتار: فریدون فروغی



وقتی که دستای باد، قفس مرغ گرفتارو شکست

شوق پروازو نداشت



وقتی که چلچله ها خبر فصل بهارو می دادن

عشق آوازو نداشت



دیگه آسمون براش فرقی با قفس نداشت

واسه پرواز بلند تو پرش هوس نداشت



شوق پرواز توی ابرها سوی جنگل های دور

دیگه رفته از خیال اون پرنده ی صبور



اما لحظه ای رسید

لحظه ی پریدن و رها شدن میون بیم و امید



لحظه ای که پنجره بغض دیوارو شکست

نقش آسمون صبح میون چشهاش نشست



مرغ خسته پر کشید و افق روشنو دید

تو هوای تازه ی دشت به ستاره ها رسید



لحظه ای پاک و بزرگ دل به دریا زد و رفت

با یه پرواز بلند تن به صحرا زد و رفت

رفت.......




لاله ی سرخ: فریدون فروغی




مرگ آن لاله ی سرخ کفن خنده به روی لب بود

گرد آن آینه ها شبح فاجعه ای در شب بود


مردن شاپرکها، کشتن قاصدکها


خبر از شومی کاری می داد

نفسش ناله ی غم سر می داد


آشیان رو به خرابی می رفت

تن پوسیده گواهی می داد


تو به این حرف نمی اندیشی که کفن باید برد

و نفس باید داد


و به جای همه ی بودن ها، همه ی دیدن ها

لحظه ها مانده به یاد


شکل اندیشه ی مردن در اوست

همه ی هستی او رفته به باد


مردن شاپرکها، کشتن قاصدکها


او سراسیمه به دنبال تلافی می رفت

به دلش زخم قدم های تجاوز مانده


او نداند که پی ِ مردن خود

می کُشد هرچه اصالت باقی ست


مردن شاپرکها، کشتن قاصدکها


مرگ آن لاله ی سرخ کفن خنده به روی لب بود

گرد آن آینه ها شبح فاجعه ای در شب بود


مردن شاپرکها، کشتن قاصدکها.