Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

دشمن: اردلان سرفراز




من خراب دل خویشم نه خراب کس دیگر

این منم، این که گشوده ست به من تیغه ی خنجر


دشمنم نیست منم، آن که تبر می زند از خشم

تا که از ریشه بیفتم به یکی ضربه ی دیگر


این همان لحظه ی تلخ است که به صحرا بزند عقل

عشق چون جغد کشد پر سوی ویرانه ی باور


ناجوانمردترین همسفری ای من عاشق

هیچ راه سفری را نرساندی ام به آخر


هر مصیبت که شد آغاز تو مرا بردی از آن راه

تو به هر در زدی انگشت و گذشتم من از آن در


من خراب دل خویشم نه خراب کس دیگر

این منم این که گشوده ست به من تیغه ی خنجر


با تن خویش به هر زخم سپردی و گذشتی

خون من شعر شد و شعر چکید از دل دفتر


تو تن آلوده ی هر درد چه بی درد رهایی

من بی درد به درد تو فتاده ام به بستر


آه ای دشمن من، خسته از این جنگ و گریزم

هیچ شدم خسته شدم، از من ویران شده بگذر


من خراب دل خویشم نه خراب کس دیگر

این منم این که گشوده ست به من تیغه ی خنجر.



(این ترانه را با صدای زیبای ستــــار شنیده ایم.)



Korkarım (می ترسم): احمد کایا



زمانی از تاریکی می ترسیدم. زمانی از تنهایی آزرده می شدم. بعد، از تاریکی و تنهایی خوشم آمد؛ وقتی که از روشنایی و آدم ها می ترسیدم. اکنون از همه چیز می ترسم و از هیچ چیز. اکنون ترس واضحی وجودم را فراگرفته است از روشنی؛ در تاریکی!

اکنون درمی یابم که در گذشته چقدر جسور بودم:




Gençliğimi kimse bilmez

Sakallarımdan çocuk kokusu

Ağzımdan ay ışığı fışkırır benim

Çeketimi yağmurlara astığımdan beri

.Tehlikeli şiir okur, dünyaya sataşırım ben


گذشته ام را کسی نمی داند

از محاسنم بوی کودکی

از دهانم نور ماه فواره می زند

از زمانی که ژاکتم را در باران آویزان کرده ام

شعر مُهلک می خوانم؛  مزاحم دنیا می شوم من.


Güzüm baharlara

Yüzüm yağmurlara

Hüznüm dağlara küs

Gözüm sabahlara

Ömrüm topraklara

Hüznüm dağlara küs


پاییزم با بهارها

صورتم با باران ها

اندوهم با کوه ها قهر شود

چشمم با بامدادان

عمرم با خاک ها

اندوهم با کوه ها قهر شود


Geceden karanlık sebebim

Geceden mülteci kederim

Korkarım dönmez yüreğim

.Korkarım güzelim korkarım


علت تاریکی ام از شب است

کدورت پناهنده ام از شب است

می ترسم و دلم باز نمی گردد

می ترسم؛ زیبا رویم؛ می ترسم.


Beni soracaklar

Beni vuracaklar

Beni yoracaklar, yar

Beni tutacaklar

Beni yakacaklar

Bana kıyacaklar, yar


مرا خواهند پرسید

مرا خواهند زد

مرا خسته خواهند کرد، ای یار

مرا خواهند گرفت

مرا آتش خواهند زد

بر من روا خواهند دید، ای یار


Sorulur karanlık sebebim

Vurulur mülteci kederim

Korkarım dönmez yüreğim

.Korkarım güzelim korkarım


علت تاریکی ام پرسیده می شود

کدورت پناهنده ام هدف قرار می گیرد

می ترسم و دلم باز نمی گردد

می ترسم؛ زیبارویم؛ می ترسم.


Ahmet. Kaya



Eller Günahkar (همگان گناهکارند): سزن آکسو




Kan ter içinde uykularından uyanıyorsan eğer

Her gece

Yalnızlık sevgili gibi boylu boyunca uzanıyorsa

Koynuna

Olur olmaz yere ıslanıyorsa kirpiklerin artık

Herşeye



اگر در میان سیل عرق از خواب خویش بیدار می شوی

هر شب

اگر تنهایی به مانند یک دلبر، هم قد تو دراز می کشد

در آغوشت

اگر به سادگی پلک هایت خیس می شوند دیگر

برای هر چیزی


Anneni daha sık anımsıyorsan hatta anlıyorsan

Kalbini bir mektup gibi buruşturulup fırlatılmış

Kendini kimsesiz ve erken unutulmuş hissediyorsan

içindeki çocuğa sarıl sana insanı anlatır



اگر مادرت را گرم تر به یاد می آوری و حتی درکش می کنی

اگر قلبت را به مانند نامه ای مچاله  و پرت شده حس می کنی

اگر خویش را بی کس و زود رها شده حس می کنی

در آغوش کودک درونت قرار گیر تا انسان را برایت شرح دهد


Eller günahkar

Diller günahkar

Bir çağ yangını bu bütün

Dünya günahkar

.Masum değiliz hiç birimiz



همگان گناهکارند

زبان ها گناهکارند

همه ی این ها یک آتش سوزی زمانه است

دنیا گناهکار است

معصوم نیستیم، هیچ یک از ما!


Sezen. Aksu