:Sevemezsin
دوست نمی توانی داشت:
Deli dolu bir akşam vakit ayrılık
Saatler yalnızlığa dönüyor mağrur
Yabancı düşler kalmış dünden geriye
Yürekler pişmanlığa çarpıyor mağrur
در غروبی بی محابا، زمان جدایی
ساعت ها مغرورانه رو به جدایی می روند
رویاهای غریبه از دوش باقی مانده اند
قلب ها مغرورانه رو به پشیمانی می تپند
Adımı anamazsın yoluma çıkamazsın
Gönülden sevemezsin sen
Geçmişi silemezsin rüyama giremezsin
Gerçekten sevemezsin sen
نامم را نتوانی به یاد آورد؛ بر سر راهم نتوانی درآمد
از ته دل دوست نمی توانی داشت
گذشته را پاک نتوانی کرد؛ در رویایم نتوانی درآمد
صادقانه دوست نمی توانی داشت
Beklenen ölümlerin kaçışı olmaz
Bir yıldız bilinmeze kayıyor mağrur
Ben sürgünüm sen durgun kaçak bu sevda
Dilim hep elvedaya dönüyor mağrur
مرگ های دانسته را گریزی نیست
ستاره ای مغرورانه در خلائی مجهول می لغزد
من تبعیدم، تو رکود، این عشق قدغن است
زبانم مغرورانه همیشه به بدرود می چرخد
Haykırsam duyamazsın çağırsam gelemezsin
Yürekten sevemezsin sen
Zor günde aramazsın hiç yalnız kalamazsın
Korkusuz sevemezsin sen
اگر فریاد کشم نتوانی شنید؛ اگر بازت خوانم نتوانی آمد
از صمیم قلب دوست نمی توانی داشت
در روز سختی جست و جویم نتوانی کرد؛ هیچ تنها نتوانی ماند
بی واهمه دوست نمی توانی داشت
Öyle bir küsüp gidişin vardıki hey
Sen vicdansız; İnsafsız; Kitapsız
چنان قهر و رفتنی داری که، هی
تو بی وجدان؛ بی انصاف؛ کافر
Söz: Ali.Çınar
Müzik: Ahmet.Kaya
بشنو از نی چون
حکایت می کند
از جـــدایی هــــا شکایت می کند
کز نیستان تــا مرا ببریده اند
در نفیرم مرد و زن نالیده اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تـــا بگویم شــــرح درد اشتیــــاق
هر کسی کو دور ماند از اصل خویش
بــــازجوید روزگار وصــــــل خویش
من به هـر جمعیتی نالان شــــدم
جفت بدحالان و خوشحالان شدم
هر کسی از ظن خود شد یار من
از دورن من نجست اســرار من
سرّ من از نـــاله ی من دور نیست
لیک چشم و گوش را آن نور نیست
تن ز جان و جان ز تن مستور نیست
لیک کس را دید جان دستـــور نیست
آتش است این بانگ نای و نیست باد
هــــر که این آتش ندارد نیست بــــاد
آتش عشق است کانـــــدر نی فتاد
جوشش عشق است کاندر می فتاد
نی حریف هر که از یاری برید
پرده هایش پرده های مـا درید
همچو نی زهری و تریــاقی که دید؟
همچو نی دمساز و مشتاقی که دید؟
نی حدیث راه پر خــون می کند
قصه های عشق مجنون می کند
محرم این هوش جز بی هوش نیست
مر زبان را مشتری جز گوش نیست
در غم ما روزها بیگاه شــــد
روزها با سوزها همراه شــــد
روزها گــر رفت گو:"رو باک نیست
تو بمان ای آنک چون تو پاک نیست"
هرکه جز ماهی ز آبش سیــــر شد
هرکه بی روزیست روزش دیر شد
درنیابد حال پخته هیچ خــــــام
پس سخن کوتاه باید والســلام
این ترانه از گنجینه های کهن فولکلور آذربایجان است که شادروان احمد کایا آن را بازخوانی کرده است و البته مثل همیشه خوب از عهده ی این کار برآمده است. تقدیم به دوست نادیده ام که درخواست این ترانه را کرده بودند:
:Söyle Söyle
Beni attın ay kız ay kız ataşa
Ağlamaksız her zaman beni ataşa
Atacaksan meni sevdin söyle bezm için
Doldur eşkin şerbet kimi ver içim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
دخترک، دخترک، مرا در آتش انداختی
بی گریه، هر زمان، مرا در آتش
اگر قرار بود رهایم کنی، بگو آیا مرا برای بزم می خواستی؟
پر کن پیاله را از عشقت، به مانند شربتی بده تا بنوشم
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Yalvarıram gel
Haralarda kalırsan meni incitme
Yalvarıram yar meni atma terk etme
Atacaksan meni sevdin söyle bezm için
Doldur eşkin şerbet kimi ver içim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
التماست می کنم بیا
به کجا مانده ای؟ آزارم نکن
التماست می کنم یار، مرا رها نکن، ترکم نکن
اگر قرار بود رهایم کنی، بگو آیا مرا برای بزم می خواستی؟
پر کن پیاله را از عشقت، به مانند شربتی بده تا بنوشم
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Gözüm yolda kaldı kaldı ay güzel
Bahar bitti yapraklar oldu gazel
Yollarına baka baka kaldı gözlerim
Sene çatsın yüreğimdeki sözlerim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
چشمم به راه ماند، به راه ماند ای زیبا روی
بهار به انتها رسید و برگ ها خزان شدند
چشمانم به راهت ماند، به راهت ماند
ناگفته های درون قلبم کاش به تو برسند
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Çağırıram gel
Haralarda kalırsan meni incitme
Yalvarıram yar meni atma terk etme
Atacaksan meni sevdin söyle bezm için
Doldur eşkin şerbet kimi ver içim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
صدایت می کنم بیا
به کجا مانده ای؟ آزارم نکن
التماست می کنم یار، مرا رها نکن، ترکم نکن
اگر قرار بود رهایم کنی، بگو آیا مرا برای بزم می خواستی؟
پر کن پیاله را از عشقت، به مانند شربتی بده تا بنوشم
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Ahmet. Kaya