Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

هم وطن دستت را به من بده

می دانم، با این که امکان ندارد این متن را از روی صفحه ی وبلاگم بخوانی اما باز هم برای تو می نویسم، هم وطن! 

بله؛ باز هم زلزله؛ آشوب و تشویش! 

می دانم آن خانه ی کاهگلی پر از صفا فروریخته و تو اکنون آواره و سرگردان و بهت زده، شاید در چادر هلال احمر نشسته ای و گوش به زنگ شنیدن صدای هلیکوپتر یا موتور خودرویی هستی که برایت آذوقه و پوشاک می آورد. می دانم که شب ها از صدای زوزه ی گرگ ها خوابت نمی برد و هر لحظه هراس از هر چه ترسنــــاک است رهایت نمی کند. می دانم عزیزانت، نزدیک ترین کسانت در یک چشم بر هم زدن از کنارت پر کشیده اند و تو هنوز در بهت از دست دادن شان سر در گریبانی. نه تاب تحمل داری و نه قدرت فریاد. نه حال گریستن داری و نه جرأت ریختن این غم بزرگ در درونت که از درون ویرانت می کند. اما ببین! بدان و به گفته ام یقین داشته باش که ما، مردمی که از جنس خودت هستیم، اگر چه در خانه های بتونی و آجری خودیم و از بُعد مسافت شاید کیلومترها دور از تو باشیم، اما قلب مان به عشق تو می تپد. دردمان درد توست و التهاب چشم های نگرانت نگران مان می کند. ما همراه و هم رنج توایم در این ویرانی. ما هم اشک و هم زخم توایم در این آزمون. ایستگاه های خودجوش مردمی را در کنار ایستگاه های پذیرش دولتی ببین که مردم در مقابل شان صف کشیده اند و هر کس هر چه از دستش بر می آید از برایت تقدیم می کند. این جا در تبریز! کمی آن طرفتر در ارومیه و اردبیل؛ دورتر در تهران و خلاصه در جای جای این سرزمین. ما هر چه در توان داریم برایت انجام می دهیم تـــــا غم از دست دادن عزیزانت، تنها غمی باشد که به آن اندیشه می کنی. هم وطن دستت را به من بده و برخیز؛ وقت نشستن نیست!... 

و اکنــــون با توام دوست و هم وطنی که دورتر از این پریشــــانی که گریبانگیـــــر مردم آذربایجان شده است، کیلومترها دورتر نوشته ام را می خوانی. وسعت حادثه بسی فراتر از آنی است که به چشم می خورد. بیا دست به دست هم دهیم و با دستان مان پلی بسازیم برای نجات نسل انسان در این مقطع. هم وطن تو هم دستت را به من بده تا غبار آوار را از روی آذربایجان بزداییم. 

 

هم وطن تو: امیر / تبریز 

 

Kılıç Balığının Öyküsü (حکایت اره ماهی): احمد کایا



:Kılıç Balığının Öyküsü


حکایت ارّه ماهی:


Bu bir kılıç balığının öyküsü

Yazılmasada olurdu


این حکایت یک ارّه ماهی است

می شد که نوشته نشود.


Ama bizi yeni sulara götürecek akıntı durdu

Uskumrunun arkasından gidiyorduk

Sürünün içinde bende vardım

Sırtımda bir zıpkın yarası

Mutlu olmasına mutluydum

Nedense gitmiyordu kulağımdan

Bir türlü o '' Av var' sesleri


اما آن سیــّالیتی که می خواست ما را به آب های تازه ببرد، ایستاد

از دنبال ماهی های کوچک بدون پولک می رفتیم

در میان گله من هم بودم

در پشتم زخم نیزه ی قلاب دار

بی شک که خوشبخت بودم

اما نمی دانم چرا آن صدای " وقت صید است"

به گونه ای از گوشم نمی رفت


Deniz kızı girmiş düşünceme

Ben iflah olmam

Dalyanları birbirine katmak orkinosların harcı

Dolanınca ağa çok geçmeden küserim

Bir çocuk bile çeker sandala beni

Bu kadar ağır olmasam

Beni böyle koşduran yaşam sevinci

Kanal boyunca bir oyana bir bu yana


پری دریایی وارد اندیشه ام شده بود

من آمرزیده نمی شوم

در هم ادغام شدن ادارات شیلات به عهده ی ماهی های تن است

در حال گشت و گذار تا به آب های روشن می رسم، دلگیر می شوم

(چون که در آب های روشن)

حتی یک کودک هم با قایق پارویی اش مرا می تواند حمل کند.

اگر این قدر سنگین نباشم!!

آن چه مرا چنین می دواند عشق به زندگیست

در طول تنگه، به این سو و به آن سو


Siz yokmusunuz siz derya kuzuları

Kestim kılıcımla karanlığın dibin

Yakamoz içinde bıraktım suları

.Ah; Aysız gecelerde olur ne olursa


مگر شما وجود ندارید شما، پری های دریایی؟

با اره ام انتهای تاریکی را بریدم

آب ها را به هنگام روشنایی ترک کردم

آه؛ هر اتفاقی که می افتد در شب های بدون ماه می افتد.


.Sırtımda bir zıpkın yarası


در پشتم زخم نیزه ی قلاب دار.


Atın beni mor kuşaklı bir takaya götürün

İri gözlerimde keder; Kılıçımda hüzün

Satın beni

Satın beni

.Rakı için


بیندازیدم؛ مرا در کشتی ماهیگیری با کمره ی کبودفام ببرید

 در چشمان دُرُشتم اندوه، بر ارّه ام ماتم

مرا بفروشید

مرا بفروشید

راکی بنوشید!!


Söz; Müzik: Ruhi. Su

Şiir: Halim. Şefik: Güzelson



لینک دانلود آهنگ



Birazdan Kudurur Deniz (کمی بعد دریا خشمگین می شود): احمد کایا



Birazdan kudurur deniz

Birazdan dalgaların sırtından

Üst üste fışkıran rüzgarlar

Bir intikam gibi saldırınca üstüne


کمی بعد دریا خشمگین می شود

کمی بعد از پشت امواج

رویهم رفته بادهایی که می توفند

وقتی به سان انتقامی به رویش حمله ور شوند


Yüzüne şarkılar çarpar

Yüzüne şiirler çarpar ağlarsın

Sen artık sen artık buralarda duramazsın


ترانه ها به رویت می خورند

شعرها به رویت می خورند و به گریه می افتی

تو دیگر، تو دیگر در این جا نمی توانی ماند


Artık sazın bağrı mı olur

Kimsenin bilmediği bir ağrı mı

Gider kendine gömülürsün

Yoksa bu şehir bu sokaklar

Seni alır kullanır

Seni alır kullanır

.Santim santim çürürsün


(دکلمه) دوباره سازت در آغوشت است آیا؟

و آیا دردی که کسی نمی داند؟

می روی و در خویشتن خویش دفن می شوی

وگرنه این شهر، این کوچه ها

تو را می گیرند و از تو استفاده می کنند

تو را می گیرند و از تو استفاده می کنند

سانت به سانت پوسیده می شوی.


Bazen bir uçurum kalır

Bazende martıların ardından

Velvele koparan bir leş kalır

Bir intihar gibi puşt olunca sevdalar


بعضی وقت ها تنها یکی پرتگاه می ماند

گاهی در پشت سر مرغان دریایی

لاشه ای می ماند که برانگیزاننده ی ولوله است

وقتی عشق ها به مانند یک خودکشی هدر شوند


Sırtını duvara yaslar

Sırtını ağaca yaslar susarsın

Sen artık hiç bir sözünü

Hiç bir sözünü kaldıramazsın


به دیوار تکیه می دهی

به درخت تکیه می دهی و سکوت می کنی

تو دیگر هیچ حرفت را

هیچ حرفت را نمی توانی گرفت

(نمی توانی بر سر حرفت ایستاد)


Şimdi bir yeni sevda mı olur

Kimsenin kapını çalmadığı bir inziva mı

Tutar sıfırdan başlarsın

Yoksa bu ilişkiler bu zaafler

Seni yiyip bitirir

Seni yiyip bitirir

.Dirhem dirhem azalırsın


اکنون عشق تازه ای امکان دارد آیا؟

یا انزوایی که کس بر در نکوبد آیا؟

در کل از صفر شروع می کنی

وگرنه این ارتباط ها، این کاستی ها

تو را می خورند و تمام می کنند

تو را می خورند و تمام می کنند

سکه به سکه کمتر می شوی!!!!!



Söz: Yusuf. Hayaloğlu

Müzik: Ahmet. Kaya



لینک دانلود آهنگ