Yağmur (باران): نشه

Hava kararmıştı

Yağmur yağıyordu

Dudakları sırılsıklamdı

Elleri üşüyordu

هوا تیره شده بود

باران هم می بارید

لبانش خیس خیس بودند

دستانش سرد بودند

Bir öptüm bir öptüm bir daha öptüm

Bir öptüm bir öptüm bir daha öptüm

Kimseler görmedi öpüştüğümüzü

Yağmurdan başka

İki gözüm çıksın

یک بار بوسیدم، یک بار بوسیدم، بار دیگر بوسیدم

یک بار بوسیدم، یک بار بوسیدم، بار دیگر بوسیدم

کسی بوسیدن مان را ندید

به غیر از باران

(اگر چنین نباشد) چشمانم کور باد

Ne zaman yağmur yağsa

Ne zaman yağmur yağsa

Utanıyorum

هر گاه که باران ببارد

هر گاه که باران ببارد

خجالت می کشم

İnci gibiydi dişi

Kalem gibiydi kaşı

Mor menekşe gözleri vardı

دندانش چون مروارید بود

ابرویش چون قلم بود

زیر چشمانش بنفش تیره بود

Bir öptüm bir öptüm bir daha öptüm

Bir öptüm bir öptüm bir daha öptüm

Kimseler görmedi öpüştüğümüzü

Yağmurdan başka

İki gözüm çıksın

یک بار بوسیدم، یک بار بوسیدم، بار دیگر بوسیدم

یک بار بوسیدم، یک بار بوسیدم، بار دیگر بوسیدم

کسی بوسیدن مان را ندید

به غیر از باران

(اگر چنین نباشد) چشمانم کور باد

Ne zaman yağmur yağsa

Ne zaman yağmur yağsa

.Utanıyorum

هر گاه که باران ببارد

هر گاه که باران ببارد

خجالت می کشم.

Neşe Karaböcek

Kertenkele (مارمولک): نشه

محبت کنید و تنها از روی نام ترانه در موردش قضاوت نکنید. کمی عمیق تر شوید:

Yıkık duvar mekanım tepetakla yaşarım

Takdir Allahımdan ben ne yapayım

دیوار فروریخته مکانم؛ وارونه زیست می کنم

تقدیرم دست خداست؛ من چه کاره ام

Kertenkele benim adım sürünüyorum sadece

Bu hayat böyle geçmez kadere isyan bitmez

Ah biraz olsun sende beni anlıyormusun

مارمولک است نام من؛ به راحتی می خزم

این زندگی دیگر این گونه نمی گذرد؛ شوریدن در مقابل سرنوشت پایان پذیر نیست

آه؛ کمی بگذرد آیا تو مرامی فهمی؟

Yıkık duvar mekanım tepetakla yaşarım

Takdir Allahımdan ben ne yapayım

دیوار فروریخته مکانم؛ وارونه زیست می کنم

تقدیرم دست خداست؛ من چه کاره ام

Topraklar hep sırdaşım sokaklar arkadaşım

Takdir Allahımdan ben ne yapayım

خاک ها محرم رازم هستند؛ کوچه ها دوستان من هستند

تقدیرم دست خداست؛ من چه کاره ام

Kertenkele benim adım sürünüyorum sadece

Bu hayat böyle geçmez kadere isyan bitmez

Ah biraz olsun sende beni anlıyormusun

مارمولک است نام من؛ به راحتی می خزم

این زندگی دیگر این گونه نمی گذرد؛ شوریدن در مقابل سرنوشت پایان پذیر نیست

آه؛ کمی بگذرد آیا تو مرامی فهمی؟

Yıkık duvar mekanım tepetakla yaşarım

Takdir Allahımdan ben ne yapayım

دیوار فروریخته مکانم؛ وارونه زیست می کنم

تقدیرم دست خداست؛ من چه کاره ام.

Neşe Karaböcek

Vazo Gülleri (گل های گلدانی)

‌‌‌Bayraklar çarpışır meydanlarda hep

Parmaklar tetiğe dokunmaktadır

Beyaz bir güvercin uçmaya kalksa

Mermiler kanadın kanatmaktadır

بیرق ها همیشه در میدان های جنگ به هم  می خورند

انگشت ها بر روی ماشه اند

اگر کبوتر سفیدی به پرواز درآید

گلوله ها بالش را در خونین کردن اند

Mahpuslar içinde sürgün adamlar

Dağlarda savrulur isyan külleri

Ormanı dondursa kışın gecesi

Açacak zindanda vazo gülleri

انسان های تبعیدی در زندان ها هستند

خاکستر آتش های عصیان در کوه ها می پراکند

اگر جنگل را شب زمستان یخ بزند

گل های گلدانی در زندان شکوفه خواهند زد

Fısıltılar akacak feryatlar dursa

.Dönmeye karar yok yollar kapansa

نجواها جریان خواهند داشت؛ حتی اگر فریادها بایستند

قرار بازگشتی نیست؛ حتی اگر راه ها بسته باشند.

Fısıltılar akacak, feryatlar dursa

Dönmeye karar yok yollar kapansa

Yani benim güzel dostum

Her insan kendi şerefini, kendi namusunu korumak telaşındadır

Düşman sarmışsa dört bir yanını

Ve namlu durmuşsa beyninin üzerine

Her insana kendi bahçesinin güllerini ve dikenlerini bile

Korumak şereftir, yabancı ayakların baskınından

نجواها جریان خواهند داشت؛ حتی اگر فریادها بایستند

قرار بازگشتی نیست؛ حتی اگر راه ها بسته باشند

یعنی دوست گل من

هر انسانی تلاش برای حفظ آبروی خویش و ناموس خویش دارد

حتی اگر دشمن هر چهار سویش را احاطه کرده باشد

و حتی اگر لوله ی تفنگ بر روی شقیقه اش قرار گرفته باشد

برای هر انسانی حفظ گل ها و حتی خارهای باغچه ی خویش

افتخار است؛ از هجوم گام های بیگانه.

Düşün

Bunu o karanlık ve soğuk zindanlarda düşün

Ve bil ki

Zindanlar sarsada dünya yüzünü

Ve tüm kendi düşüncelerini toplamış insanlar sürgüne giderse

Yeniden dağlarda savrulacak isyan külleri

Ve ormanı dondursa kışın simsiyah gecesi

Açacak zindanda

.Kendi elinle yaptığın vazo gülleri

فکر کن

این را در آن زندان های تاریک و سرد فکر کن

و بدان که

اگر زندان ها تمام روی زمین را بپوشانند

و اگر تمام انسان هایی که افکار خویش را هدف داده اند به تبعید بروند

خاکستر آتش های عصیان در کوه ها دوباره می پراکند

و اگر جنگل را شب تیره و تار زمستان یخ بزند

در زندان شکوفه خواهند زد

گل های گلدانی، که با دست خویش کاشته ای.

Tabriz

2004 Mayıs