چندان بگردم گرد دل کز گردش بسیار من
نی تن کشاند بار من نی جان کند پیکار من
چندان طواف کان کنم چندان مصاف جان کنم
تا بگسلد یک بارگی هم پود من هم تار من
گر تو لجوجی سخت سر من هم لجوجم ای پسر
سر می نهد هر شیر نر در صبر پا افشار من
تن چون نگردد گرد جان با مشعل چون آسمان
ای نقطه ی خوبی وکش در جان چون پرگار من
تا آب باشد پیشوا گردن بود این آسیا
تو بی خبر گویی که بس که آرد شد خروار من
او فارغ است از کار تو وز گندم و خروار تو
تا آب هست او می تپد چون چرخ در اسرار من
غلبیرم اندر دست او در دست می گرداندم
غلبیر کردن کار او غلبیر بودن کار من
نی صدق ماند و نی ریا نی آب ماند و نی گیا
وانگه بگفتم هین بیا ای یار گل رخسار من
ای جان جان مست من ای جسته دوش از دست من
مشکن ببین اشکست من خیز ای سپه سالار من
ای جان خوش رفتار من می پیچ پیش یار من
تا گویدت دلدار من ای جان و ای جاندار من
مثل کلابه ست این تنم حق می تند چون تن زنم
تا چه گولم می کند او زین کلابه و تار من
پنهان بود تار و کشش پیدا کلابه و گردشش
گوید کلابه کی بود بی جذبه این پیکار من
تن چون عصابه جان چو سر کان هست پیچان گرد سر
هر پیچ بر پیچ دگر توتوست چون دستار من
ای شمس تبریزی طری گاهی عصابه گه سری
ترسم که تو پیچی کنی در مغلطه دیدار من.
:Yazamadım
نتوانستم نوشت:
Uzak geçen baharları
Hüzün satan hazanları
Gence kalem kıranları
Yazamadım yazamadım
بهاران گذشته در دوردست را
پائیزهای اندوه فروش را
کسانی را که قلم جوان را شکستند
نتوانستم نوشت؛ نتوانستم نوشت
Kırık dökük umutları
Sakıncalı tutkuları
O çocuksu korkuları
Yazamadım yazamadım
امیدهای شکسته و فروریخته را
دلبستگی های مورد دار را
آن ترس های کودکانه را
نتوانستم نوشت؛ نتوانستم نوشت
Solgun suskun resimleri
Göğe yoldaş denizleri
Ömrüme göz dikenleri
Yazamadım yazamadım
عکس های پژمرده و خاموش را
دریاهای دوست با آسمان را
کسانی را که چشم به عُمرم دوخته اند( منتظر مرگم هستند)
نتوانستم نوشت؛ نتوانستم نوشت
Ses vermeyen geceleri
Tanımı zor acıları
Tek kişilik sancıları
Yazamadım yazamadım
شب های بی صدا را
تلخی های به سختی درک شده را
دردهای بی کسی را
نتوانستم نوشت؛ نتوانستم نوشت
Gün öksüzü odaları
Uygun adım voltaları
Ah zamansız sorguları
Yazamadım yazamadım
اتاق های روزهای بی پایان را
پیاده روی های مناسب و خوشایند را
آه، بازجویی های بی وقت را ( در زندان)
نتوانستم نوشت؛ نتوانستم نوشت
Yitip giden anıları
Katledilmiş duyguları
Yarım kalmış sevdaları
.Yazamadım yazamadım
خیال های گمشده و رفته را
آرزوهای کشته شده را
عشق های ناتمام را
نتوانستم نوشت؛ نتوانستم نوشت.
Söz: Ali. Çınar
Müzik: Ahmet. Kaya
Munzurdan bir kuş indi karalı karalı
Gittim baktım kanatları yaralı yaralı
Kirvembelli dersim dağlarının maralı
Hey avcu vurmuştur kaç gündür yaralı
پرنده ای سیاه از "مونزور" فرود آمد
رفتم و دیدم که بال هایش زخمی شده
آهوی کوهستان های زادگاهم " درسیم"
هی، که صیاد او را زده و چندی ست که زخمی ست
Munzurdan bir tas su verinde ölem diyor
Hem ağlıyor hem bir türkü söylüyor
Bizde söyleyelim birlikte ölelim
?Munzur benim kirvem olur kime vereyim
می گوید: جرعه ای از آب مونزورم دهید تا بمیرم
هم می گرید وهم ترانه ای می سراید
با هم بخوانیم آن ترانه را و با هم بمیریم
مونزور زادگاهم است؛ آن را به چه کسی بدهم؟!
Kirvem yine bela; Kirvem yine bela
Kör olmuş dağlar yolum karanlık
Kirvem yine bela; Kirvem yine bela
Duman olmuş dağlar yolum karanlık
زادگاهم دوباره در بلاست؛ زادگاهم دوباره در بلاست
کوه ها کور شده اند و راهم تاریک است
زادگاهم دوباره در بلاست؛ زادگاهم دوباره در بلاست
کوه ها را مه گرفته و راهم تاریک است.
Ah; diz çökmüş de illede anam anam anam diyor
Burna haber salında dayı dayı dayı
Ah; dönüp gitsem şu dağlara diyor
Kirvem dağlarda nerde olduğunu bilem
Ah; dağlara git ateş yak
Orda olduğunu bilem
Ah; kirvem uzat uzat ayağının altını öpem
آه؛ زانو زده و با لجبازی مادرم مادرم می گوید
دایی جان به هم خبر برسانید
آه؛ می گوید: کاش کی برگردم و به کوه ها بروم
و بدانم که در کجای کوه ها هستی!!
به کوه برو و آتش روشن کن
(آن چنان که رفتار سرکشان و یاغیان است)
تا بدانم که کجایی
آه؛ زادگاهم، پایت را دراز کن تا زیر پایت را ببوسم.
Munzurdan bir tas su verinde ölem diyor
Hem ağlıyor hem bir türkü söylüyor
Bizde söyleyelim birlikte ölelim
?Munzur benim kirvem olur kime vereyim
می گوید: جرعه ای از آب مونزورم دهید تا بمیرم
هم می گرید وهم ترانه ای می سراید
با هم بخوانیم آن ترانه را و با هم بمیریم
مونزور زادگاهم است؛ آن را به چه کسی بدهم؟!
Kirvem yine bela; Kirvem yine bela
Kör olmuş dağlar yolum karanlık
Kirvem yine bela; Kirvem yine bela
Duman olmuş dağlar yolum karanlık
زادگاهم دوباره در بلاست؛ زادگاهم دوباره در بلاست
کوه ها کور شده اند و راهم تاریک است
زادگاهم دوباره در بلاست؛ زادگاهم دوباره در بلاست
کوه ها را مه گرفته و راهم تاریک است.
Söz; Müzik: Ahmet. Kaya