:Kara Zindan
زندان ِتاریک:
Türküler mektuptur yeri gelince
Aklına cevapsız soru gelince
ترانه های محلی نوشته شده اند هر گاه که جایش باشد
هر گاه که سوال بی پاسخی از مغزت خطور کند
Bayramda görüşenin gelince
Güneşi ağlatır bu kara zindan
Güneşi ağlatır bu kahba zindan
هر گاه که در عید کسی برای دیدارت بیاید
این زندان تاریک خورشید را می گریاند
این زندان بدکاره خورشید را می گریاند
....
:Asyacan
آسیاجان:
Aramıza karlı dağlar koydular
Hasretin köziyle yandım asyacan
در بین مان کوه های برف آلوده نهادند
با اخگر حسرت سوختم، آسیاجان
Kitapsızlar kanımıza doydular
Bir daha göremem sandım asyacan
بی دینان از خون مان سیراب گشتند
پنداشتم که دوباره دیداری نیست، آسیاجان
Geceden sonraki sabaha şükür
Özgürlük getiren silaha şükür
سپاس سپیده دمی را که پس از شب برآید
سپاس سلاحی را که آزادی به ارمغان آوَرَد
Bizi kavuşturan Allaha şükür
Ağlaya ağlaya dindim asyacan
سپاس خداوندگاری را که ما را به هم رسانـَد
گریه کنان، آرام گرفتم آسیاجان!
....
:Mor Salkımlı Sokak
کوچه ی خوشه های تیره:
Seni düşündüm yine bu akşam üstü
Gelmedin mor salkımlar sana küstü
دوباره به تو اندیشیدم در این غروب
تو نیامدی و خوشه های تیره ی انگور از تو روی گردان شدند
Umutsuz bekledim sabaha kadar
O çok sevdiğin yağmurlar bile sustu
نااُمیدانه تو را تا صبح فردا به انتظار نشستم
حتی آن باران هایی که تو خیلی دوست داشتی هم تمام شدند
....