Portakal Çiçeğim (گل پرتقالم): فاتح

Zamansız acılarla yaprakları dökülen
Portakal çiçeğimsin sen
Ben bu aşkın uğruna nelerden vazgeçtim
Ne haldeyim bir göre bilsen
Her yerde yokluğun var
Nefes alır anılar
Tutsaksın düşlerime
Ben seni düşünmeden
Su bile içmiyorum
Sevdanın pençesinde

با تلخی های نابهنگام، برگ ریخته
گل پرتقال منی تو
من به پای این عشق از چه ها که گذشتم
کاش می شد ببینی که در چه احوالی هستم
نبودنت در هر جاست
یاد ها نفس گیرند
زندانی ِ خواب های منی
من بی آن که به تو بیندیشم
حتی آب هم نمی نوشم
در پنجه ی عشق

Gel...Gel...Portakal çiçeğim gel
Gel...Hadi gel...Portakal çiçeğim gel

بیا... بیا... گل پرتقالم بیا
بیا... زود بیا... گل پرتقالم بیا

Özlemeye doydum sana acıktım artık
Ölümlere doğmakmış bu;Hasret ayrılık
Beni yalnız bırakmıyor yalnızlık

سیر از انتظار شدم؛ تشنه ی تو شدم
زادن در مرگ ها بوده است این؛ حسرت؛ جدایی
تنهایی مرا تنها نمی گذارد.

Çıldırıyor gözlerim uykularım kaçıyorTutuşuyor özlemlerim
Toprakta suyu bulan kök gibi sarıl bana
Hasretinin acemisiyim
Biliyor musun beni tek sen gördün ağlarken
Farklısın öylesine
Hadi gel sevişelim gel portakal çiçeğim
Bekledim yeterince

چشمانم دیوانه می شوند؛ خوابم بر می آشوبد؛ آرزوهایم دست نایافتنی می شوند
به سان ریشه ای که آب را در خاک در می یابد، در آغوشم گیر
تازه کار حسرتت هستم
می دانی؟ تنها تو مرا گریان دیده ای
از آن جهت هم (با دیگران) متفاوتی
زود بیا عشقبازی کنیم؛ بیا گل پرتقالم
به حد کافی انتظار کشیده ام

 
Gel...Gel...Portakal çiçeğim gel
Gel...Hadi gel...Portakal çiçeğim gel

بیا... بیا... گل پرتقالم بیا
بیا... زود بیا... گل پرتقالم بیا

Özlemeye doydum sana acıktım artık
Ölümlere doğmakmış bu;Hasret ayrılık
.Beni yalnız bırakmıyor yalnızlık

سیر از انتظار شدم؛ تشنه ی تو شدم
زادن در مرگ ها بوده است این؛ حسرت؛ جدایی
تنهایی مرا تنها نمی گذارد.

Fatih.Kıssaparmak

Dallama Dünya

Birileri fena kandırmış bizi
Yalan söylemişler hep dizi dizi
Küresel ağalar küresel beyler
Dilim dilim çalmış ekmeğimizi
Yalan dünya senin adaletin yok
Kalplere hep zülüm ettin hemde çok

یکی ما را چه بد فریب داده است
سلسله وار به ما دروغ گفته اند
آقاهای جهانی، خان های جهانی
تکه تکه نان مان را دزدیده اند
ای دنیای دروغین تو عدالتی نداری
بر قلب ها خیلی زیاد ستم راندی

Namuslu aç uyur üçkağıtçı tok
Fırıldak dünya
Çok başım dönüyor
Sallama dünya
Senden adam olmaz
Dallama dünya

انسان با ناموس گرسنه می خوابد و شیاد سیر
دنیای سر به هوا
سرم خیلی در دوران است
تکان نده دنیا
تو آدم نمی شوی
حقه بازی نکن دنیا

Sosyal bir paylaşım ortamındasın
Bütün eskilerin toplamındasın
Sende ölümlüdün farkındamısın
Senden adam olmaz fırıldak dünya

در میانه ی یک تقسیم بندی اجتماعی هستی
در میان تمام قدیمی های جمع شده هستی
تو هم چه پر مرگ و میر هستی، متوجه هستی که!
تو آدم نمی شوی دنیای سر به هوا

Aslanı çakala boğduran sensin
Cahili hırsızı adam edensin
Garipleri ezer ezer kan emersin
Fırıldak dünya
Çok başım dönüyor
Sallama dünya
Senden adam olmaz fırıldak dünya

آن که شیر را به دست شغال خفه می کند تویی
آن که نادان و  دزد را آدم می کند تویی
غریبان را له می کنی و خون می نوشی
دنیای سر به هوا
سرم خیلی در دوران است
تکان نده دنیا
تو آدم نمی شوی دنیای سر به هوا.

Söz;Müzik: Fatih.Kıssaparmak

Bu Dağ Ne Rüzgarlar Gördü (این کوه چه توفان ها که دیده است): فاتح

Nisan yağmurlarıyla ıslandım sokaklarda
Ağladım ikimize senden çok uzaklarda
Evim barkımdın benim en son şarkımdın benim
Gözlerinden içtiğim mavi rakımdın benim

با باران های پاییزی خیس شدم در کوچه ها
برای هر دومان گریستم در جایی بس دور از تو
خانه و کاشانه ام بودی تو؛ آخرین ترانه ام بودی تو
شرابی آبی بودی تو که از چشمانت نوشیدم

Bu dağ ne rüzgarlar gördü
Ne çığlar ne karlar gördü
Beni hiç tanımamışsın
Kaç yağmurda ıslanmışım
Ne alevlerde yanmışım
Beni hiç tanımamışsın
Hadi git bir ihanet borcum olsun
Hadi git anılar sende kalsın
Hadi git senin canın sağ olsun
.Hadi git sende git

این کوه چه توفان ها که دیده است
چه بهمن ها و چه برف ها که دیده است
مرا هیچ نشناخته ای
چندین بار در باران ها خیس شده ام
در چه آتش هایی سوخته ام
مرا هیچ نشناخته ای
برو، خیانت یکی طلبت
برو، خاطره ها با تو بمانند
برو، به سلامت؛ برو، تو هم برو

Düşümde yarattığım hayale sen demişim
Oysa ben seni değilo o hayali sevmişim
Evim barkımdın benim aşkta korkumdun benim
Gözlerinden içtiğim siyah rakımdın benim

به خیالی که در رویایم پرورده ام، تو گفته ام
شاید من تو را نه که آن خیال را دوست داشته ام
خانه و کاشانه ام بودی تو؛ ترس من از عشق بودی تو
شرابی سیاه بودی تو که از چشمانت نوشیدم

Bu dağ ne rüzgarlar gördü
Ne çığlar ne karlar gördü
Beni hiç tanımamışsın
Kaç yağmurda ıslanmışım
Ne alevlerde yanmışım
Beni hiç tanımamışsın
Hadi git bir ihanet borcum olsun
Hadi git anılar sende kalsın
Hadi git senin canın sağ olsun
.Hadi gitme ne olursun

این کوه چه توفان ها که دیده است
چه بهمن ها و چه برف ها که دیده است
مرا هیچ نشناخته ای
چندین بار در باران ها خیس شده ام
در چه آتش هایی سوخته ام
مرا هیچ نشناخته ای
برو، خیانت یکی طلبت
برو، خاطره ها با تو بمانند
برو، به سلامت
نرو چه می شود؛ نرو!!

Fatih Kıssaparmak