پیــــر ما: حافظ

دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیـــر ما

چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما

ما مریدان رو سوی قبله چون آریم چون

روی سوی خانه ی خمـــار دارد پیر ما

در خرابات طریقت ما به هم منزل شویم

کاین چنین رفته ست در عهد ازل تقدیر ما

عقل اگر داند که دل دربند زلفش چون خوش است

عاقلان دیوانه گردند از پی زنجیــــر ما

روی خوبت آیتی از لطف بر ما کشف کرد

زان زمان جز لطف و خوبی نیست در تفسیر ما

با دل سنگینت آیا هیچ درگیرد شبی

آه آتشناک و سوز سینه ی شبگیر ما

تیر آه ما ز گردون بگذرد حافظ خموش

رحم کن بر جان خود پرهیز کن از تیر ما.