این ترانه از گنجینه های کهن فولکلور آذربایجان است که شادروان احمد کایا آن را بازخوانی کرده است و البته مثل همیشه خوب از عهده ی این کار برآمده است. تقدیم به دوست نادیده ام که درخواست این ترانه را کرده بودند:
:Söyle Söyle
Beni attın ay kız ay kız ataşa
Ağlamaksız her zaman beni ataşa
Atacaksan meni sevdin söyle bezm için
Doldur eşkin şerbet kimi ver içim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
دخترک، دخترک، مرا در آتش انداختی
بی گریه، هر زمان، مرا در آتش
اگر قرار بود رهایم کنی، بگو آیا مرا برای بزم می خواستی؟
پر کن پیاله را از عشقت، به مانند شربتی بده تا بنوشم
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Yalvarıram gel
Haralarda kalırsan meni incitme
Yalvarıram yar meni atma terk etme
Atacaksan meni sevdin söyle bezm için
Doldur eşkin şerbet kimi ver içim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
التماست می کنم بیا
به کجا مانده ای؟ آزارم نکن
التماست می کنم یار، مرا رها نکن، ترکم نکن
اگر قرار بود رهایم کنی، بگو آیا مرا برای بزم می خواستی؟
پر کن پیاله را از عشقت، به مانند شربتی بده تا بنوشم
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Gözüm yolda kaldı kaldı ay güzel
Bahar bitti yapraklar oldu gazel
Yollarına baka baka kaldı gözlerim
Sene çatsın yüreğimdeki sözlerim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
چشمم به راه ماند، به راه ماند ای زیبا روی
بهار به انتها رسید و برگ ها خزان شدند
چشمانم به راهت ماند، به راهت ماند
ناگفته های درون قلبم کاش به تو برسند
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Çağırıram gel
Haralarda kalırsan meni incitme
Yalvarıram yar meni atma terk etme
Atacaksan meni sevdin söyle bezm için
Doldur eşkin şerbet kimi ver içim
Söyle söyle sene beyle ne oldu yar
صدایت می کنم بیا
به کجا مانده ای؟ آزارم نکن
التماست می کنم یار، مرا رها نکن، ترکم نکن
اگر قرار بود رهایم کنی، بگو آیا مرا برای بزم می خواستی؟
پر کن پیاله را از عشقت، به مانند شربتی بده تا بنوشم
بگو بگو، تو را چه شد چنین ای یار
Ahmet. Kaya
سلام
مثل همیشه عالی
موفق باشی
سلام
سپاسگزارم امیر عزیز بابت ترجمه این ترانه
قطعا واژه ها رفتار نوازش را از عزیزانی چون شما می آموزند. یقین دارم که نگاهت هم پر از مهربانیست و با لبخندت هر ناممکنی ، ممکن می شود.
سرافراز و تندرست باشی
بازم ممنونم
آنان که رفتند
مهربانی را در لبخندشان نثارمان کردند و رفتند
که اکنون تبسمی به عمق تمام تاریخ
بر لبان مان نقش بسته است!
ساغ اول!
دوستان همیشه با هم هستند هر چند به ظاهر ما بین انها فاصله ها باشد .