Dardayım (در گیر و دارم): احمد کایا

:Dardayım 

در گیر و دارم: 

Dardayım yalanım yok 

Baskın yedim gün gece; gün gece 

Örselendi aşklarım üstelik 

Bir uzak diyardayım; diyardayım 

Örselendi aşklarım üstelik 

Bir uzak diyardayım; diyardayım 

در گیر و دارم، دروغی ندارم 

مورد حمله واقع شدم روز و شب، روز و شب 

عشق هایم رویهم رفته خسته و خراب شدند 

در دیاری دورم؛ در دیاری دورم 

عشق هایم رویهم رفته خسته و خراب شدند 

در دیاری دورم؛ در دیاری دورم 

Gün aydın annecim gün aydın babacım 

Yine sabah oluyor 

Evde sabah olmaz deme orda günler geçmez deme 

İçime sancı doluyor 

صبح بخیر مادر عزیزم؛ صبح بخیر پدر عزیزم 

دوباره بامداد می شود 

نگو که در خانه بامدادی نیست؛ نگو که آن جا گلی وا نمی شود 

که در درونم سوزشی پر می شود. 

Yüreğimi bir kalkan bilip sakaklara çıktım 

Kahvelerde oturdum; çocuklarla konuştum 

Sıkıldım; dertlendim; dostlarıma buluştum 

Bu günde ölmedim anne 

پنداشتم قلبم سپری است و راهی کوچه ها شدم 

در کافه ها نشستم؛ با بچه ها حرف زدم 

دلتنگ شدم؛ پر ملال گشتم؛ با دوستانم ملاقات کردم 

امروز هم نـَمـُردم مادر. 

Kapalıydı kapılar; perdeler örtük 

Silah sesleri uzakta boğuk boğuk 

Bir yüzüm ayrılığa; bir yüzüm hayata dönük 

Bu günde ölmedim anne 

درها بسته بودند؛ پرده ها کشیده 

صدای خفه ی سلاح ها در دوردست 

یک رویم رو به جدایی، روی دیگرم به زندگانی 

امروز هم نـَمـُردم مادر. 

Üstüme bir silah doğruldu sandım 

Rüzgar beline dolandığımda bir dal 

Korktum; güldüm; kendime kızdım 

Bu günde ölmedim anne 

پنداشتم که سلاحی به طرفم نشانه رفته است 

شاخه ای شدم که باد به کمرش می پیچد 

ترسیدم؛ خندیدم؛ بر خودم خشم گرفتم 

امروز هم نـَمـُردم مادر. 

Bana böylesi garip duygular 

Bilmem niye gelir; nereye gider 

Döndüm işte; acı yüreğimden beynime sızar 

Bu günde ölmedim anne 

Bu günde ölmedim anne 

این چنین احساس های غریب 

نمی دانم چرا بر من می آید و به کجا می رود! 

اکنون بازگشتم؛ تلخی از قلبم به مغزم تراوش می کند 

امروز هم نـَمـُردم مادر 

امروز هم نـَمـُردم مادر. 

Söz; Müzik: Ahmet. Kaya