:Bizim Hikayemiz
حکایت ما:
Bir güneşti gördüğüm dağlar ardında
Uzanıp gittiğim yollar ateşti sanki
Tuttuğum ellerde dostluk saklı bağrımda
Yürüyüp gittiğim yollar ateşti sanki
خورشیدی بود آن چه که دیدم در ورای کوه ها
جاده های درازی که پیموده ام گویی شعله هایی بودند
دوستی بود در دست هایی که در دست می گرفتم، پنهان در درونم
جاده های درازی که پیموده ام گویی شعله هایی بودند
Bir volkandı içimizde coşan nehirler
Coştukça umutlar hep taşardı sanki
?Ne oldu bizim güneşe neden doğmuyor
Uzun uzak gecelerde sabah olmuyor
چشمه هایی که درون مان می جوشیدند، چون کوه آتشفشانی بودند
امیدها با هر جوشش از درون مان لبریز می شدند
خورشید ِما را چه شد؟ از چه دیگر نمی زاید؟
در شبان دور و دراز، فردایی نمی رسد
İşte bizim hikayemiz hep böyle gider
Umutlar hep gecelerde yol olur gider
İşte bizim hikayemiz burada biter
Umutlar hep gecelerde yol olur gider
İşte bizim hikayemiz burada biter
Aydınlıklar karanlıkta yol olur gider
حکایت ما همیشه این چنین می گذرد
امید ها همیشه در شب ها راهی می شوند و می روند
حکایت ما این چنین در این جا پایان می گیرد
امید ها همیشه در شب ها راهی می شوند و می روند
حکایت ما این چنین در این جا پایان می گیرد
روشنایی ها در تاریکی راهی می شوند و می روند.
Söz; Müzik: Ahmet. Kaya
of of