میلاد

میلاد: 

شبی که سرو ِبی بر 

بار ِیأس بر خاک می افکند 

شبی که سوسوی چراغی در دور 

نشان ِقلعه ی جادوگر ِبد بود 

سحر، آبستن ِخون بود! 

سپیده دم: نگاهی از سر ِدیوار 

سپیده دم: صدایی از سر ِدار 

سپیده دم: مردُم ِبیدار 

سحر، مام ِ شهادت بود! 

تبریز/ مهرماه1378