مرا با تاریخ داوری کن(Beni Tarihle Yargıla): احمد کایا

:Beni Tarihle Yargıla 

  مرا با تاریخ داوری کن: 

Titrek bir mum alevinin 

Havaya bıraktığı bulanık bir is 

Ve göz gözü görmez bir sis değildik biz 

Beni bilimle anla iki gözüm 

Felsefeyle anla ve tarihle yargıla 

  رد آغشته ای که یک شعله ی لرزان شمع در هوا رها می کند 

  و یا مه آلوده ی کوری نبوده ایم ما. 

  مرا با دانش دریاب نور دیده ام 

  مرا با فلسفه درک کن و با تاریخ داوری کن. 

  .... 

.... 

Bal değildir ölüm bana 

İdam gül değildir bana 

Geceler çok karanlık 

Gel düşümdeki sevgilim 

Ay ışığı yedir bana 

مرگ چون عسل نبوده است مرا 

  اعدام چون گلی نبوده است مرا 

  شب ها بسی تاریکند 

  بیا دلبری که در رویاهایم هستی و نور مهتاب نثار کن مرا. 

Ah;Ben hasrete tutsağım 

Hasretler tutsak bana 

Bıyığıdam gülüş sarkmaz 

Bıyık bırakmak yasak bana 

Mahpus bana; Sus bana 

Yağlı ilmek boynuma 

  آه من اسیر حسرتم؛ حسرت ها نیز اسیر من 

  از سبیل هایم خنده آویزان نیست 

  سبیل گذاشتن هم برای من قدغن شده است 

  مرا زندان؛ مرا "خاموش باش" 

  مرا طناب چرب دار بر گردنم.  

Sevgili yerine koynuma idamlar alır 

İdamlar alır yatarım 

Ve sonra sabırla beklerim 

‌‌Bulutları çekersiniz üstümden 

Suçsuzluğumun yargılayıcılarını yargılarsınız 

Ve o güzel geleceği getirirsiniz bana 

Ölüm tanımaz işte o zaman sevgim 

Tırnaklarımı geçirip toprağın sırtına 

Doğrulurum 

Gözlerimde güneş koşar 

Ve çiçekler ekersiniz 

Çiçekler ekersiniz toprağıma 

  به جای معشوق، اعدام ها 

  اعدام ها بر گریبان می گیرم و می خوابم 

  و سپس صبورانه منتظر می مانم 

  ابرها را از رویم به کناری می کشید 

  بی گناهیم را داوری می کنید و محاکمه کنندگانم را 

  و آن آینده ی زیبا را برایم می آورید 

  آن گاه عشق من مرگ را نخواهد شناخت 

  ناخن هایم را در پشت خاک فرو می کنم 

  و به حقیقت می رسم. 

  در چشمانم خورشید می دود 

  و گل ها می کارید، گل ها می کارید بر خاکم. 

Duygu bana öykü bana 

Roman gibi her an bana 

Hücremde yalnızım gel 

Gel düşümdeki sevgilim 

Soyunup hazırlan bana 

  احساس، مرا؛ حکایت، مرا 

  هر آن چون رمانی مرا 

  در اتاقم تنهایم بیا 

  بیا دلبری که در رویاهایم هستی و آماده شو مرا. 

Biraz sonra asmaya götürecekler beni 

Biraz sonra dalımdan koparıp öldürecekler beni 

Hoşçakalın sevdiklerim 

Dört mevsim; yedi kıta; mavi gök 

Bütün doğa; hoşçakalın 

Hoşçakalın sevdalılar; çocuklar 

Üniversiteler; genç kızlar 

Sonsuz uzay gezegenler ve yıldızlar; hoşçakalın 

  اندکی بعد برای به دار آویختن خواهند برد مرا 

  اندکی بعد از شاخه ام جدا کرده و خواهند کشت مرا 

  بدرود آنان که دوست شان می دارم 

  (hoşçakal : در زبان ترکی به معنی بدرودی است که گوینده می رود 

  و مخاطب می ماند!) 

  چهار فصل، هفت قاره، آسمان آبی 

  تمام طبیعت، بدرود. 

  بدرود عاشقان، کودکان، دانشگاه ها، دختران جوان 

  سیاره های فضای بیکران و ستاره ها؛ بدرود. 

Hoşçakalın semfoniler; oyun havaları 

Sevda türküleri ve şiirler 

Bildirlerimizin ve seslerimizin 

Yankılandığı şehirler 

Dağlarında yürüdüğümüz toprak 

Yalın ayak eylem adımlarıyla geçtiğimiz nehirler 

Hoşçakalın 

  بدرود سمفونی ها، آهنگ های رقص 

  ترانه های عاشقانه، و شعرها 

  شهرهایی که پژواک اعلامیه ها و صدایمان 

  در آن ها طنین انداخته 

  خاکی که بر کوه هایش راه رفته ایم 

  رود هایی که با پای برهنه و با راه پیمایی از آنان گذشته ایم؛ بدرود.  

Hoşçakalın ağız tatlarım 

Sıcak çorbam, çayım, sigaram 

Havalandırma sıram; banyo sıram; kelepçe sıram 

Parkamı, kazağımı, eldivenlerimi, ayak kabılarımı 

Ve kalemimi ve saatımı 

Ve kavgamı bıraktığım sevgili dostlar 

Hoşçakalın; hoşçakalın 

  بدرود مزه هایم. 

  سوپ گرمم، چایی و سیگارم 

  نوبت هواخوری ام، نوبت حمامم، نوبت دستبندم( در زندان) 

  دوستان عزیزی که بالاپوشم را، چکمه هایم را 

  دستکش هایم را، کفش هایم را، و قلمم را و ساعتم را 

  و دعوایم را برایشان گذاشته ام؛ بدرود؛ بدرود.

Dostum bana sevdam bana 

Soluğunu geçir bana 

Uyku tutmuyor gözümü 

Anılar sıraya girdi 

Gel anne süt içir bana 

  دوستم، عزیزم، نفست را در نفس من بیامیز 

  خواب نمی رباید چشم مرا 

  خاطره ها به نوبت ایستاده اند 

  مادرم بیا و شیر بنوشان مرا. 

Hoşçakalın anılarımı bıraktığım insanlar 

Mutluluğu için dövüştüğüm insanlar 

Yedi bölge; dört deniz 

Yedi iklim; altmış yedi şehir 

Okullar, mahalleler, köprüler, tren yolları 

Deniz kıyıları, balıkçı motorları, takalar 

Asfalt yolu boyu dizilmiş fabrikalar 

Ve işçiler ve köylüler; hoşçakal ülkem 

  بدرود انسان هایی که خاطراتم را با آن ها ساخته ام 

  انسان هایی که برای خوشبختی شان جنگیده ام 

  هفت منطقه، چهار دریا، هفت سرزمین، شصت و هفت شهر 

  مدرسه ها، محله ها، پل ها، راه آهن 

  ساحل دریاها، قایق های موتوری ماهیگیری، لنج ها 

  کارخانه های ساخته شده در کنار مسیر راه آسفالته 

  و کارگرها، و روستایی ها؛ بدرود سرزمین من. 

Hoşçakal anne; hoşçakal baba; kardeşim 

Hoşçakal sevgilim; hoşçakal dünya 

Hoşçakalın dünyanın bütün halkları 

Sınırlı olmayan mekana 

Sınırlı olmayan zamana gidiyorum ben 

En sevda halimle; en yaşayan halimle 

   بدرود مادر؛ بدرود پدر؛ برادرم 

  بدرود عشق من؛ بدرود دنیا 

  بدرود تمام ملت های دنیا 

  به مکانی که مرز ندارد، به زمانی که مرز ندارد می روم من 

  با عاشق ترین حالم؛ با زنده ترین حالم.

Gidiyorum dostlarım 

Hoşçakalın; hoşçakalın 

Beni yaşamımla sorgula iki gözüm 

Beni yüreğimle, beni özümle 

Bilimle anla beni; felsefeyle anla beni 

Tarihle anla beni 

 .Ve öyle yargıla 

  می روم دوستان؛ بدرود بدرود. 

  نوردیده ام، با زندگیم داوری کن مرا 

  با قلبم مرا؛ با خودم مرا؛ با دانش دریاب مرا 

  با فلسفه دریاب مرا؛ با تاریخ دریاب مرا 

  و آن چنان داوری کن  مرا. 

Söz: Ersin.Ergün 

Müzik: Ahmet.Kaya 

لینک دانلود آهنگ