:Denizin Ardı Özgürlük
پشت دریا آزادی ست:
Ne demeli şimdi
Bir çiğdem toprağı yırtışını seyredişim
Göğemi dokunurmalı
Ucunamı körpe filizin
Öyleyse karanlık sokaklarda koştuğumu düşün
چه باید گفت اینک
نگاه کردنم به جوانه ای که خاک را می شکافد
آیا به آسمان برمی خورد؟
یا به نوک غنچه ای نوزاد؟
اگر چنین است به دویدنم در کوچه های تاریک بیندیش
....
Ay gene bir kadın gibi sarılıyorken denize
Dirseklerimle böğrüme gömdüğüm titremeyi düşün
Orada göğsümü kaplayışını soğuk bir terin
İlk sözcüğü anlamla birleştiren çocuğu düşün
Onun kavradıkca derinleşen şarkısını
وقتی ماه دوباره به سان زنی در آغوش دریا درمی آید
به لرزشی که با بازوانم در پهلوهایم دفن می کنم بیندیش
از آن جا عرق سرد تن تو که درونم را مهروموم می کند
به کودکی فکر کن که اولین کلمه را با درک و فهم به هم می پیوندد
و ترانه ی او را که با هر بار ادراک، عمیق تر می شود.
Vay perçemle günün huysuzluğu dolaşan kısrak
Vay acemi öpüşlerden
Gövdeme boşalan acımtırak haz
Telaş kıvranış
Parıltılı gözlerdeki atılganlık
وای، مادیانی که در یک روز تمام رام می شود
وای لذت تلخی که از بوسه های مبتدیانه بر تنم جاری می شود
زحمت، عذاب کشیدن
جسارتی که درچشمان براق دیده می شود.
Ya görevin ne senin; görevin
Oynaşmak değilmi içimdeki savaşmak duygusuyla
Ve benim nev resmim kararmışsa
Kirden rutubetten
Sarhoşsam gülümseyişlerden ağlayışlarda
Ve kaynak sularıyla üstüme yağan aydınlık hulyaları
Senden gelen ısıyla koruyorsam
مأموریت تو چیست؟ مأموریت تو؟
آیا عشق بازی با آرزوی جنگیدنی نیست که در درونم است؟
و اگر عکس تازه ی من از چرک و رطوبت تیره شده باشد
اگر مست هستم در گریه های تبسم کننده
و اوهام روشنایی که با آب های جوشان بر رویم می بارد
اگر گرمایی که از تو می آید، بتواند در برابر این ها حفظم کند.
Ne demeli şimdi
Ey serçelerin sabahlarla doluştuğu cıvıltı
Ey bir romanın olur olmaz yerinde
Dikkati çeken hayal
Kalbimi çevreleyen sevda gözemeyi
Acıyış şefkat umursayış hırçınlık seli
Beni düşün öyleyse
چه باید گفت اینک
ای جیک جیک به هم آمیخته تا بامدادان گنجشک ها
ای خیالی که در نقطه ی بود و نبود یک رمان
دقت را به خودش جلب می کند
ای رفوی عشقی که قلبم را احاطه کرده
شفقت، مهربانی، اهمیت، سیل لجاجت
اگر چنین است به من بیندیش.
Beni hayretin ve karanlığın eşiğinde
Beni fitillerde başlayan bir fısıltı
Anında ilk satırı yazarken bir bildirinin
Kulaktan kulağa dolaşan haberlerin bağrında
Beni dar camlarda değil
Bir bulutun seyrinde düşün
Burada ortasında sıçraya sıçraya
.Kabaran alevlerim
مرا در بیرون از بهت و تاریکی
مرا در نجوای شروع شده در فتیله ها
وقتی که شروع به نوشتن اولین سطر یک اعلامیه می کنی
در آغوش اخباری که از گوشی به گوش دیگر می رود
مرا در شیشه های تنگ نه!
مرا در تماشای یک ابر بیندیش
این جا، در میانه
در حال پخش شدن
شعله های تاول زده ام!
Söz:Nihat.Behram
Müzik:Ahmet.Kaya
آزادی پشت دریا ست ؟ آزادی در این جهان خاکی است ؟ یا در آن دنیا ؟ من هنوز واقعاْ نمیدانم آزادی کجاست . در این قفس سالهاست که مبحوسیم و داد آزادی میزنیم اما در قفس فقط پر و بال می شکنیم و قفل همچنان بر قفس است .
شاید باید چشمان مان را باز کنیم و دریایی را که می تواند ما را به آزادی برساند ببینیم! دریا حتما" و حکما" نباید از جنس آب باشد!!!!!!!!
deprem kardes
گاهی سکوت خوب نیست چاره ساز نیست
گاهی باید فریاد کشید
باید شکل داد را روی تن مهتاب کشید
گاهی باید......