:Biz Üç Kişiydik
ما سه نفر بودیم:
Biz üç kişiydik
Bedirhan;Nazlıcan;ve ben
Üç ağız;üç yürek;üç yeminli fişek
Adımız beladiye yazılmıştı dağlara taşlara
Boynumuzda ağır vebal
Koynumuzda çapraz tüfek
El tetikte kulak kirişte
Ve sırtımız toprağa emanet
ما سه نفر بودیم:بدیرهان(اسم خاص)؛ نازلی جان(اسم خاص) و من
سه دهان، سه قلب، سه گلوله ی قسم خورده
نام مان گویی به بلا نوشته شده بود بر کوه ها، بر سنگ ها
وبال سنگینی بر گردن مان؛ تفنگ صلیبی شکل در آغوش مان
دست بر ماشه؛ گوش به زنگ صدای سیم ساز
و پشت مان امانت به خاک....
....
Baldıran acısıyla ovarak üşüyen ellerimizi
Yıldız yorgan altında birbirimize sarılırdık
Deniz çok uzaktaydı
Ve dokunuyordu yalnızlık
Gece uçurum boylarında uzak çakal sesleri
Yüzümüze ekmeğimize
Türkümüze çarpar geçerdi
زیر لحاف ستاره ها همدیگر را در آغوش می گرفتیم
دستانی را که با این که به هم می مالیدیم یخ زده بودند
در حالی که درد بالدیران(اسم محل) را داشتیم
دریا خیلی دور بود و تنهایی ضرر می رسانید
شب در امتداد پرتگاه ها، صدای دور شغال ها
به روی مان، به نان مان، به ترانه مان برخورد می کرد و می گذشت.
Göğsüne kekik sürerdi Nazlıcan
Tüterdi buram-buram
Gizlice ona bakardık
Yüreğimiz göçerdi
Belki bir çoban kavalında yitirdik Nazlıcanı
Ateş böcekleriyle bir oldu
Kırpışarak tükendi
Bir narin kelebek ölüsü bırakıp tam ortamıza
Kurşun gibi mayın gibi tutuşarak tükendi
Oy Nazlıcan;Vahşi bayırların maralı
Nazlıcan;Saçları fırtınayla taralı
?Sende böyle gidermiydin yıldızlar ülkesine
Oy Nazlıcan oy;Can evinden yaralı
به صورتش آویشن می زد نازلی جان
دود پس می داد خیلی زیاد(سیگار می کشید)
دزدکی او را می نگریستیم؛ دلمان می پرید
شاید هم نازلی جان را در فلوت چوپانی گم کردیم
با حشرات آتش(حشراتی که شب ها به دور نور و آتش جمع می شوند) یکی شد
در حالی که بال هایش در آتش می سوخت، تمام شد
در میان مان پروانه ی خرد و مرده ای رها کرد
چون گلوله ای، چون مینی درگیر شد و تمام شد
ای نازلی جان؛ آهوی دشت های وحشی
نازلی جان؛ ای که زلف هایش با تندباد شانه می خورد
آیا تو هم رفتنی بودی به دیار ستارگان؟
ای نازلی جان؛ ای زخمی خانه ی دل!
Nazlıcan serin yayla çiçeği
Nazlıcan deli dolu heyecan
Göğsümde bir sevda kelebeği
Nazlıcan;ah Nazlıcan
نازلی جان؛ گل ییلاق های سردسیر
نازلی جان؛ نترس و پرهیجان
در پیش رویم یک پروانه ی عشق؛ نازلی جان آه نازلی جان
Artık yenilmiş ordular kadar ezikdik
Sahipsizdik;Geçip gittik
Parka ve yürek param parça
Gerisi ölüm duygusu
Gerisi sağır sessizlik
Geçip gittik;Nazlıcan boşluğu aramızda
دیگر همچون سپاه شکست خورده ای له شده و بی صاحب بودیم
رفتیم وگذشتیم؛ روی سنگفرش و قلب هامان تکه تکه شده(رنجیده)
در پشت سر آرزوی مرگ؛ در پشت سر سکوتی ناشنوا
رفتیم و گذشتیم؛ با خالی بودن جای نازلی جان در میان ما.
Bedirhanı bir gedikte sırtından vurdular
Yarıp çıkmışken nice büyük ablukaları
Omuzdan akan bir tüfek gibi
Titredi ve iki yana düştü kolları
Ölüm bir ısırgan otu gibi sarmıştı her yanını
Devrilmiş bir ağaçtı ay ışığında gövdesi
Uzanıp bir damla yaş ile dokundum kipriklerine
Göğsümü çatlatırken nabzının tükenmiş sesi
Sanki bir şakaydı bu
Birazdan uyanacaktı
Birazdan ateşi karıştırıp bir cıgara saracaktı
بدیرهان را در تنگه ای(راهی که میان دو کوه باشد) از پشت سر زدند
در حالی که محاصره ی بزرگی را شکافته و عبور کرده بود
همچون تفنگی که از شانه سُر بخورد، بی سر و صدا
تکانی خورد و بازوانش به طرفین افتاد
مرگ واقعا" چون گزنه ای اطرافش را فرا گرفته بود
درختی نابود شده(خشک شده) بود تنه اش در نور مهتاب
خم شدم و به پلک هایش با قطره ی اشکی دست یازیدم
در حالی که صدای خاموش شده ی نبضش پیش رویم را می شکافت
گویی یک شوخی است این؛ کمی بعد بیدار خواهد شد
کمی بعد آتش را هم خواهد زد و سیگاری روشن خواهد کرد.
Oysa ölüm sadık kalmıştı randevusuna;ah
Oda Nazlıcan gibi bir daha olmayacaktı
Hey Bedirhan;Katran gecelerin heulası
Hey Bedirhan;Kancık pusuların belası
?Sende böyle bitecek adam mıydın
!Konuşsana
Hey Bedirhan;Mezarı kartal yuvası
در صورتی که مرگ به راستی بر سر قرارش مانده بود؛ آه
او نیز به مانند نازلی جان یک بار دیگر وجود نخواهد داشت
هی بدیرهان؛ هیولای شب های قیراندود
هی بدیرهان؛ بلای کمین گاه های زشت
آیا تو هم، چنین، مردی زوال پذیر بودی؟
سخنی بگو!
هی بدیرهان؛ ای مزارش آشیانه ی عقاب!
Bedirhan mor dağların kaçağı
Bedirhan mavi gözleri şahan
Zulamda susgun gece bıçağı
Bedirhan;ah Bedirhan
بدیرهان؛ فراری ِکوه های کبود فام
بدیرهان؛ چشم های آبی او شایسته ی شاهان
در میان ظلم، چاقوی شب ِخاموش
بدیرهان؛ آه بدیرهان
:Biz üç kişiydik
Üç intihar çiçeği
Bedirhan;Nazlıcan;Ve ben:Suphi
ما سه نفر بودیم: سه گل ِانتحاری
بدیرهان؛ نازلی جان؛ و من: صبحی!
Söz:Yusuf.Hayaloğlu
Müzik:Ahmet.Kaya