اسپانیا؛ بینوای خطای توانگران: پابلو نرودا

  پابلو نرودا شاعر شیلیایی معاصر اشعار ژرف و روشنی دارد که او را درمیان شاعران و نویسندگان خارجی متمایز ساخته است.  

  نام اصلی او ((نفتالی ریکاردو ریه س باسوآلتو)) است که بعدها خودش نام مستعارش را به عنوان نام اصلی انتخاب کرد. 

  او در سال ۱۹۷۰ نامزد انتخابات ریاست جمهوری بود. اما کنار کشید و از سالوادور 

  آلنده حمایت کرد. در سال ۱۹۷۱ هم جایزه ی نوبل ادبیات را گرفت. 

  شعری که می خوانید از اوست به ترجمه ی آقایان: 

  فرامرز سلیمانی و احمد کریمی حکاک.....

   اسپانیا ؛بینوای خطای توانگران: 

    دشنام بر آنان که روز را ندیدند 

    دشنام . 

    کور باد آنان که به میهن موقر هدیه کردند  

    نه نان؛ بل اشک را.  

    دشنام بر رداهای نظامی و خرقه های آلوده ی  

    سگان عبوس و عفن غار و گور.  

    فقر بر اسپانیا سایه افکند  

    چونان اسبانی دود انبان  

    چون سنگ هایی فروافتاده  

    از چشمه ی نکبت  

    گندمزارانی بی بار  

    انبارهای پنهان؛ نیل و قلع 

    تخمدان ها؛ درها؛ طاق های بسته  

    ژرفاهایی که آکنده از درد زایشند  

    این همه را قراولانی مسلح با کلاه هایی سه گوش می پاییدند  

    و کشیشانی به رنگ موشانی ماتم زده  

    یساولان سلطان کپل گنده. 

    اسپانیای سرسخت  

    سرزمین باغ های سیب و کاجستان ها.  

    امیران یاوه ات تو را فرمان دادند:  

    بر زمین تخم مپاش؛ معدن ها را مکاو  

    گاوهایت را مپروران  

    بل گورها را نظاره کن.  

    هر سال به دیدار ستون یادبود کریستف کلمب دریانورد برو  

    هوار بکش با بوزینه هایی که از آمریکا می آیند  

    و در((مقام اجتماعی)) و عفونت برابرند.  

    مدرسه هایی را پی میفکن  

    زمین را با خیش شخم مزن  

    سیلوها را میانبار  

    با گندم بسیار: نیایش کنید؛ حیوانات نیایش کنید.  

    زیرا که او که کپل هایش به بزرگی کپل های سلطان است  

    در انتظار شماست:  

    آن جا سوپ خواهید خورد برادران من.