دانستن:
آنان که زندگی را باور کرده اند
به مرگ یقین دارند
و آنان که از مرگ در هراسند
کافران زیستنند!
آنان که با عصایی در دست حتی
آرام و کوتاه
عشق را می تپند خود عشقند!
و آنان که در کورکورانگی شب های هوس آلوده
- در خودکامگی-
به عشق ورزیدن خو گرفته اند
در دشت پر از شقایق
تا سر حد پرواز نتوانند دوید!
تا کدام یک باشم
خطوط دانستن را بر کاغذ سفید خواهم کشید!
آذرماه ۱۳۸۲/ تبریز