Əziz Dostum (دوست عزیزم): فولکلور آذربایجان

Əziz dostum mədən küsüb incidi

Ayrılıb yad kimi çıxdı evimdən

Gettigi yolları od basıb indi

O gedib qalmışam həsrətində mən

دوست عزیزم از من رنجید و قهر آغاز کرد

جدا شد و چون بیگانه ای از خانه ام به در شد

راه هایی را که او رفته، اکنون سبزه روییده است

او رفته است و من در حسرتش مانده ام

Necə nəğmə qoşum necə dillənim

Dost gedib özümə gələ bilmirəm

Eləbir əllərim yox olub mənim

Gözümün yaşını silə bilmirəm

چگونه نغمه سرایی کنم و چگونه به سخن درآیم

که دوست رفته است و به خویش باز نتوانم آمد

گویی دستانم نیست شده اند که

اشک چشمم را توان پاک کردنم نیست

Çaldığım o sazı gətirin mənə

Görsün ki çalmaqda necə mahirəm

Əlim dəyən kimi bircə siminə

Tellər haray çəkib qırılar o dəm

سازی را که می نوازم برایم باز آرید

تا ببیند که در نواختن چه سان استادم

تا که دستم بر یکی سیمش بر می خورَد

سیم ها به فغان درمی آیند و همان دم پاره می شوند

Necə nəğmə qoşum necə dillənim

Dost gedib özümə gələ bilmirəm

Eləbir əllərim yox olub mənim

.Gözümün yaşını silə bilmirəm

چگونه نغمه سرایی کنم و چگونه به سخن درآیم

که دوست رفته است و به خویش باز نتوانم آمد

گویی دستانم نیست شده اند که

اشک چشمم را توان پاک کردنم نیست.