-
Her Eylüle İsyan Gibi (در هر ایلول مانند یک عصیان): احمد کایا
چهارشنبه 3 اسفند 1390 21:02
:Her Eylüle İsyan Gibi در هر ایلول مانند یک عصیان: (ایلول= ماه نهم ترکی برابر با سپتامبر) Sen betonlar içinde ben senin özleminde Sen yangınlar içinde ben mazlumun türküsünde تو در میان بتون ها، من در حسرت تو تو در میان آتش ها، من در ترانه ی ستم دیدگان Aydınlığı aradık karanlıklar içinde Sen dünün hasretinde ben...
-
Haydi Gül (بخند): احمد کایا
شنبه 29 بهمن 1390 12:59
:Haydi Gül بخند: Gel gör beni gör içerden bak ne haldeyim Gel gör beni gör içerden bak ne haldeyim Duvarda resmin elimde sigaram Gör ne haldeyim Haydi haydi gül haydi haydi gül Haydi haydi gül Haydi sende Haydi haydi gül haydi haydi gül Haydi haydi gül üzülme بیا و مرا ببین، از درون ببین نگاه کن در چه حالی هستم تصویرت...
-
Dağlar Ağlar (کوه ها گریه می کنند): احمد کایا
دوشنبه 24 بهمن 1390 12:44
:Dağlar Ağlar کوه ها گریه می کنند: Bu hasretlik kalır gitmez teninden Eksilmez acılar ezik yüreğimde Alma başını nasirli ellerinden Sen istedin Gültenimde yaralar Bu ayrılık ham seni hem beni yaralar این آرزومندی می ماند و از تنت نمی رود تلخی ها در قلب له شده ام رو به کاستی نمی گذارند سرت را از میان دستان زگیل دار(...
-
Tutuşur Dizelerim (درگیر می شوند ترانه هایم): احمد کایا
جمعه 21 بهمن 1390 18:13
:Tutuşur Dizelerim درگیر می شوند ترانه هایم: Yiğidim yiğit olmasına yar Yanık türkülere vurmayın beni Tutuşur dizelerim dizelerim sonra Her biri yıldız kendi halinde جوانمردم جوانمرد، آزموده شده با یار مرا بر ترانه های سوخته نیاویزید ترانه هایم درگیر می شوند، ترانه هایم؛ و سپس (ترانه هایی که به صورت متناوب ساخته ام)...
-
Doğruklara Sevdalandım (عاشق راستی ها شدم): احمد کایا
یکشنبه 16 بهمن 1390 04:30
:Doğruklara Sevdalandım عاشق راستی ها شدم: Filiz filiz harelendim dağlara uymak için Kan gölünde kurulandım hayatı duymak için Kavgalara kuyulandım sabaha varmak için شاخه به شاخه رنگ به رنگ شدم برای موافق شدن با کوه ها در دریای خون خشکیدم برای شنیدن زندگی در غوغاها دفن شدم برای رسیدن به فردا. Kekik kokusu duydum...
-
İyimser Bir Gül (یک گل بویا): احمد کایا
دوشنبه 10 بهمن 1390 13:13
:İyimser Bir Gül یک گل بویا: Uyandım seni düşündüm Birden bire duvar Birden bire gece yarısı Uyandım seni düşündüm ay yar Ay göğsümün ay göğsümün sol yarısı از خواب برخاستم و به تو اندیشیدم به ناگاه دیوار، به ناگاه نیمه شبان از خواب برخاستم و به تو اندیشیدم ای یار ای نیمه ی چپ آغوشم Su bulanınca Meydanlarda sesin...
-
Merhaba (درود): احمد کایا
پنجشنبه 6 بهمن 1390 04:17
:Merhaba درود: Yağmur yağsın isterdim bu sabah Merhaba soylu sevdam merhaba Yağmur yağsın istedim bu sabah Merhaba soylu sevdam merhaba دوست داشتم این صبح باران ببارد درود عشق نجیبم درود İpil ipil düşsün betona Merhaba sevgili vatan merhaba ریسمان دار بر بتون بیفتد درود وطن عزیزم درود Ve uç gece güvercini Nazlı nazlı...
-
Bu Yalnızlık Benim (این تنهایی مال من است): احمد کایا
چهارشنبه 28 دی 1390 20:21
:Bu Yalnızlık Benim این تنهایی مال من است: Sana bir gün bu metubum ulaşır Açarsın ah eline kan bulaşır Çürür bir yerlerde çırılçıplak cesedim Sedyeyle taşınır kan çiçekleri Adımların adımların adımlarım Bir birine dolaşır روزی این نامه ام به دست تو می رسد نامه را که باز می کنی دستت به خون آغشته می شود جسد کاملن عریانم...
-
Mahur (ماهور): احمد کایا
جمعه 23 دی 1390 13:51
:Mahur ماهور: Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız O mahur beste çalar Müjganla ben ağlaşırız Gitti dostları şölen bitti ne eski heyecan ne hıs Yalnız kederli yalnızlığımızda sıralı sırasız O mahur beste çalar Müjganla ben ağlaşırız O mahur beste çalar Müjganla ben ağlaşırız شادی متلاشی شد و یک باد خشن تنها...
-
Bizim Hikayemiz (حکایت ما): احمد کایا
چهارشنبه 21 دی 1390 10:58
:Bizim Hikayemiz حکایت ما: Bir güneşti gördüğüm dağlar ardında Uzanıp gittiğim yollar ateşti sanki Tuttuğum ellerde dostluk saklı bağrımda Yürüyüp gittiğim yollar ateşti sanki خورشیدی بود آن چه که دیدم در ورای کوه ها جاده های درازی که پیموده ام گویی شعله هایی بودند دوستی بود در دست هایی که در دست می گرفتم، پنهان در...
-
Kalan Kalır (باقی مانده ای می ماند): احمد کایا
یکشنبه 18 دی 1390 03:47
:Kalan Kalır باقی مانده ای می مانـَد: Vur sırtına vur sırtına Dostun olam vur sırtına Madem ki ben kaldıramam Derdimi al vur sırtına بر پشتت بگذار؛ بر پشتت بگذار مرا دوست خود خواهی یافت؛ بر پشتت بگذار وقتی که من توان بلند کردن ندارم دردم را بگیر و بر پشتت بگذار Duman kalır duman kalır Ocak tüter duman kalır Ben...
-
Kimdi Bunlar (اینان کیستند؟):احمد کایا
سهشنبه 13 دی 1390 13:46
:Kimdi Bunlar اینان کیستند: Ne çıramız ne lambamız Karanlık yollarda kaldık Kor kor ateşlerde yandık Çok uslandık çok uslandık usanmadık نه چراغی و نه نفت سوزی در راه های تاریک ماندیم در آتش های گداخته، سوختیم خیلی آرام گرفتیم، خیلی ساکت شدیم؛ اما به ستوه نیامدیم Bir rüzgar gibi tarihten geçtiler Neler görüp neleri...
-
İçimde Ölen Biri (مرده ای در درونم): احمدکایا
جمعه 9 دی 1390 14:39
:İçimde Ölen Biri مرده ای در درونم: Bana bir şeyler anlat, canım çok sıkılıyor Bana bir şeyler anlat anlat İçim içimden geçiyor برایم چیزهایی تعریف کن؛ روحم در عذاب است برایم چیزهایی تعریف کن، تعریف کن که از درون ضعف می کنم Yanımdasın susuyorsun Susuyor konuşmuyorsun Bakıyor görmüyorsun Dokunsan donacağım İçimde...
-
بعد ِیک ماه دگر...
یکشنبه 4 دی 1390 11:15
بعد ِیک ماه دگر...: تا که یک در بشود باز و یکی مرد نبرد از در آید به در و بـــــاز کند دعوی ِ داد می کشد سر به درون از سر ِهر دیواری می کند حتک ِحرم این وحشی ِپـُر بیداد می دود از پی ِآن دخترک ِکوزه به سر می کند سد، ره ِهر نغمه و هر فریــــاد می زند لاف ز خود کامی ها می دهد بانگ به آوازی زشت این چه سان سرکش و خودرأی و...
-
بـَلـــَد
دوشنبه 28 آذر 1390 13:32
این داستان کوتاه را آقای رضا امیرخانی نوشته است که در مجموعه ی داستان همشهری آذرماه امسال به چاپ رسیده است. با این که دسترسی حضوری به این نویسنده ی محترم نداشته ام تا از ایشان اجازه بگیرم ولی از ته دلم چنین می آید که ایشان هم راضی هستند تا این مطلب را این جا بیاورم: بــَلـــَد: نماز صبح را در حرم حضرت ابوالفضل خوانده...
-
کاش بودی دو سه پیمانه!
چهارشنبه 23 آذر 1390 21:51
کاش بودی دو سه پیمانه!: یک شب دم ِمیخانه بی عار و غزلخوانه زاهد به تماشــا بود ما هم به ره ِخــــانه زاهد به تـَشـَر گفتــا -" دوری بکنید از ما کاین آب ِ نجس شاید پیـــــدا بکند مــــا را یک عمر عبادت را زاریّ و ریــاضت را یک دم نفـَس ِمستان بر بــــاد دهد این جا گویی که شراب است این سر منشاء خواب است این هر کس...
-
بیش نمانده تا سحر
شنبه 19 آذر 1390 10:40
بیش نمانده تا سحر: وای به حال من و تو اگر در این موسم شب فکر مِـی و صفا کنیم از این طبیب گورکن بار دگر برای هم هی طلب شفا کنیم جامه به تن ها بدریم اشک و تب و فغان کنیم؛ دست به سینه ها بریم در طلب روزی خود به خانه و مسجد و دیر سجده ی پر ریا کنیم .... وای به حال من و تو اگر به چشم اشک ریز، کور گشته مادران از این شه...
-
کمی بخند!
چهارشنبه 16 آذر 1390 09:12
کمی بخند!: چون بادها در مجری خدای گان وزیده ام؛ ایستاده ام! چون گل ها در ساقه ی کوه و دمن، پژمرده ام! نوای پر طنین تنهایی ام را از تو نواخته ام! گریه نکن؛ گریه نکن خدای گان مُترصّد ِگریه ی تواَند؛ کمی بخند! در میعادگاه، کنار ِآن تندیس ِ بی غزل تنها مانده ام و بر وحشت و تنهایی غلبه کرده ام، بی تو! گریه نکن؛ گریه نکن...
-
فرزندان صالح
یکشنبه 13 آذر 1390 12:16
فرزندان صالح: ای پدر اصلت را، وجودت را ما فرزندان صالحت حفظ کرده ایم که هیچ از خون باکی مان نیست! ای پدر اکنون به وجود ما افتخار کن که ما فرزندان صالحت هم چنان راه ِتو را در راهیم ای پدر، ای قابیل آسوده بخواب که ما هابیل زمان را هر روز هر روز، در کشتن ایم! تبریز/ خرداد ماه79
-
Her Kes Kendi İşine (هرکس پی کارخودبرود): احمد کایا
جمعه 11 آذر 1390 20:30
:Her Kes Kendi İşine هر کس پی کار خود برود: Dağlar bize düz olur lo Yar gelmezse ne olur Bir yar gider bin yar gelir Düşmasnlar görür kör olur کوه ها برای ما هموار می شوند یار هم اگر نیاید چه می شود! یک یار می رود، هزار یار می آید دشمنان این را می بینند و کور می شوند Hadi sen git işinede her kes kendi işine Dağlarımda...
-
دستی برای تو
دوشنبه 7 آذر 1390 10:11
دستی برای تو: برخیز! برخیز با دست چپی که ستون کرده ای برای برخاستن و بر دست راستت، سلاحت را سخت بفشار! دستی برای کمک به تو گشوده نخواهد شد و دری برای پناه دادنت! در جنگل بیتوته کن و چشم از کومه های خاک آلوده بردار بر دستت تکیه کن و چشم از یاری دیگران برگیر و هم چنان قبضه ی شمشیر ِنقره نشان را در مشت بفشار که تنها...
-
میراث
شنبه 5 آذر 1390 09:06
میراث: پدران ِما از خشم ما بهره ای نبردند ما نیز از رخوت شان! فرزندان ِما از صبر ِما بهره ای نبـَرند ما نیز از شدّت شان! تبریز/ مهرماه1378
-
Vahşi At (اسب وحشی): احمد کایا
چهارشنبه 2 آذر 1390 09:20
:Vahşi At اسب وحشی: Bizi güllerin iklimi tüketti Toprağı yaran filize vurulduk O vahşi beyaz at alıp başını gitti Bir yaz yağmuru gibi unutulduk ما را اقلیم گل ها از بین برد عاشق جوانه ای شدیم که خاک را می شکافد آن اسب وحشی سر گرفت و رفت به سان بارانی تابستانی از یادها رفتیم Sığyanlarımız oldu arasıra El yordamıyla...
-
نام تو را....
یکشنبه 29 آبان 1390 09:09
نام ِتو را....: شاید بدانی که چرا دست ِتو را به عالـَمی سر ندهم! شاید بدانی که چرا چشم ِتو را به یک جهان زر ندهم! امّا نمی دانی چرا نام ِتو را به نام ِدیگر ندهم! برای کسی که نامش در قحط نور، همواره خورشیدم بود. تبریز/ فروردین ماه 78
-
آیا بازم خواهی شناخت؟
سهشنبه 24 آبان 1390 19:10
آیا بازم خواهی شناخت؟: بازت خواهم شناخت صد سال اگر هم بگذرد! بازت خواهم شناخت از چشمانت؛ از نگاهت؛ از قلبت! تو امّا، پس از این که من از زیر رگبار تازیان برخاستم تا به مسلخ بروم آیا بازم خواهی شناخت؟؟ بهمن ماه 1377
-
Hiç Bir Şeyimsin (هیچ چیز ِ منی): احمد کایا
سهشنبه 17 آبان 1390 17:14
:Hiç Bir Şeyimsin هیچ چیز ِ منی: Sen benim hiç bir şeyimsin Yazdıklarımdan çok daha az Hiç kimsemisin bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz تو هیچ چیز منی؛ خیلی کمتر از نوشته هایم هیچ کس هستی آیا؟ نمی دانم که چه ای سفیدتر از ضرورتش! Sen benim hiç bir şeyimsin; Varlığın anlaşılmaz Sen benim hiç bir şeyimsin; Yokluğun...
-
درام کثیف
شنبه 14 آبان 1390 11:26
درام کثیف: خطوط کثیف و طعنه آمیز را از روی دیوارها با ناخن های شان خراش می دهند؛ آن درام کثیف را! یار ِرفته، تو هیچ می دانی آیا یار ِرفته، هیچ گاه باز نخواهد آمد؟! غمگین نباش که بعدها من هم به کوه پناه خواهم بُرد بعدها خواهم آمد، از آن سنگین ترین کوه و خطوط کثیف و طعنه آمیز را از روی دیوارها با ناخن های مان خراش...
-
میلاد
چهارشنبه 11 آبان 1390 10:05
میلاد: شبی که سرو ِبی بر بار ِیأس بر خاک می افکند شبی که سوسوی چراغی در دور نشان ِقلعه ی جادوگر ِبد بود سحر، آبستن ِخون بود! سپیده دم: نگاهی از سر ِدیوار سپیده دم: صدایی از سر ِدار سپیده دم: مردُم ِبیدار سحر، مام ِ شهادت بود! تبریز/ مهرماه1378
-
جاری!
شنبه 7 آبان 1390 08:52
جاری!: از یک مرد چه باقی می مانـَد؟ از یک مرد چه باید باقی مانـَد؟ جز ردائی دست نوشته هایی و خاطره ای! .... و خاطره اش؛ تنها خاطره اش در یادها باقی مانـَد - هم چون رودی رو به دریا- و تا ابد جاری! تبریز/ خردادماه 1378
-
پرسه
دوشنبه 2 آبان 1390 09:45
پرسه: با دستانی که تا دیوار مقابل یاریت نمی کنند با پاهایی که راه را همراهیت نمی کنند با اشکی که نماد ناکامی ات گشته است با سیگاری که تسکینت دیگر نمی دهد ای بی پناه به امید کدامین سبز جای در کوچه ها پرسه می زنی؟؟ تبریز/ مهرماه1378