-
ما را که برد خانه: مولانا
پنج‌شنبه 16 تیر 1390 01:34
من بی خود و تو بی خود ما را که برد خانه من چند تو را گفتم کم خور دو سه پیمانه در شهر یکی کس را هشیار نمی بینم هر یک بتر از دیگر شوریده و دیوانه جانا به خرابات آ تا لذت جان بینی جان را چه خوشی باشد بی صحبت جانانه .... هر گوشه یکی مستی دستی زده بر دستی وان ساقی هر هستی با ساغر شاهانه تو وقف خراباتی دخلت می و خرجت می زین...
-
Gitti Ah Gitti( رفت آه رفت): فاتح
یکشنبه 12 تیر 1390 04:28
Gitti Ah Gitti رفت آه رفت: Gitti ah gecelere hüzünleri serperek Yaralı bir kuş gibi Kanarcasına gitti رفت آه؛ در حالی که اندوه را به شب ها می پاشید مانند پرنده ای زخمی با خونریزی رفت Yalvaran gözlerime elemi pay ederek Bir kabahatmış gibi kaçarcasına gitti در حالی که درد را به چشمان ملتمسم سهم می داد مانند این که...
-
بانوی من: فاتح
چهارشنبه 8 تیر 1390 11:29
:Kadınım Benim بانوی من: Eylül yağmurlarıyla ıslak tren rayları Seni alıp götürdü; Seni alıp götürdü ریل های خیس از باران های ایلول( ابتدای پاییز) تو را برداشتند و بردند؛ تو را برداشتند و بردند Yalnızlık üşümekmiş yalnızım üşüyorum Uçurummuş sensizlik tut beni düşüyorum تنهایی سرما بوده است؛ تنهایم و سردم است پرتگاهی...
-
حق عشق ماست: موسی ار اوغلو
دوشنبه 6 تیر 1390 20:40
:Haktır Sevdiğimiz Bizim حق عشق ماست: Doğruya nazar eyleriz Biz eğri nazar bilmeyiz بر راستی نظر می کنیم ما نگاه ناراست ندانیم ما Nakt ile pazar eyleriz Veresi pazar bilmeyiz با نقد معامله می کنیم ما معامله ی نسیه ندانیم ما Haktır sevdiğimiz bizim Haktır övdüğümüz bizim حق عشق ماست؛ حق ستایش ماست Boyun eğdiğimiz bizim...
-
شب شکن: ایرج جنتی عطایی
جمعه 3 تیر 1390 12:13
شب شکن: وقتی تو شب گم می شدم ستاره شب شکن نبود میـــون این شب زده هــــا کسی به فکر من نبود وقتی تو شب گم می شدم همخونه خواب گل می دید همســــایه از خوشه ی خواب سبد سبد خنده می چید .... آوازخون ِ کوچه ها شعرشو از یـــاد برده بود چراغا خوابیده بودن شعله شونو باد برده بود آخ اگه شب شیشه ای بود پل به ستاره می زدم شکسته...
-
خواهم آمد(Geleceğim): احمد کایا
چهارشنبه 1 تیر 1390 10:55
:Geleceğim خواهم آمد: Geçici ayrılık benimkisi İlk yaz çiçeyine gebeyim Ağıtlar yakmayın adıma Ben ölmedim ölmeyeceğim جدایی من گذرنده است؛ آبستن اولین گل بهارم به نام من عزاداری نکنید؛ من نمرده ام و نخواهم مُرد .... Sıcak saklayın gecelerimi Karlar altından çıkıp geleceğim Düşlerinizin ateşinden Ilık bir rüzgar gibi...
-
از زمزمه دلتنگیم: داریوش
یکشنبه 29 خرداد 1390 05:38
از زمزمه دلتنگیم: از زمزمه دلتنگیم، از همهمه بیزاریم نه طاقت خاموشی، نه میل سخن داریم آوار پریشانی ست، رو سوی چه بگریزیم هنگامه ی حیرانی ست، خود را به که بسپاریم .... تشویش هزار آیا وسواس هزار اما یک عمر نمی دیدیم در خویش چه ها داریم دردا که هدر دادیم آن ذات گرامی را تیغیم و نمی بُرّیم، ابریم و نمی باریم ما خویش...
-
سرود مردی که تنها به راه می رود: احمد شاملو
پنج‌شنبه 26 خرداد 1390 00:27
سرود مردی که تنها به راه می رود: 1 در برابر هر حماسه من ایستاده بودم. و مردی که اکنون با دیوارهای اتاقش آوار ِ آخرین را انتظار می کشد از پنجره ی کوتاه کلبه به سپیداری خشک نظر می دوزد؛ به سپیدار ِ خشکی که مرغی سیاه بر آن آشیان کرده است. .... و مردی که روز همه روز از پس دریچه های حماسه اش نگران کوچه بود اکنون با خود می...
-
تنها: احمد شاملو
دوشنبه 23 خرداد 1390 12:42
تنهـــــا: اکنون مرا به قربانگاه می برند گوش کنید ای شمایان در منظری که به تماشا نشسته اید و در شماره حماقت های تان از گناهان نکرده ی من افزون تر است! با شما هرگز مرا .... پیوندی نبوده است. بهشت شما در آرزوی به بر کشیدن من در تبِ دوزخی ِ انتظاری بی انجام خاکستر خواهد شد تا آتشی آن چنان به دوزخ خوف انگیزتان ارمغان برم...
-
بودن: احمد شاملو
جمعه 20 خرداد 1390 13:18
بودن: گر بدین سان زیست باید پست من چه بی شرمم اگر ... فانوس عمرم را به رسوایی نیاویزم بر بلندِ کاج ِ خشکِ کوچه ی بن بست، من. گر بدین سان زیست باید پاک من چه ناپاکم اگر ننشانم از ایمان خود چون کوه یادگاری جاودانه بر تراز ِ بی بقای خاک. احمد شاملو:هوای تازه
-
زاهد: حافظ
چهارشنبه 18 خرداد 1390 12:26
زاهد: عیب رندان مکن ای زاهد پاکیزه سرشت که گناه دگری بر تو نخواهند نوشت من اگر نیکم و گر بد تو برو خود را باش هر کسی آن درّوّد عاقبت کار که کِشت .... همه کس طالب یارند چه هشیار و چه مست همه جا خانه ی عشق است چه مسجد چه کنشت ســــر تســــلیم من و خشت در ِ میکده هـــا مدعی گـــر نکند فهم سخن گو سر و خشت نا امیدم مکن از...
-
شب گریه: داریوش
دوشنبه 16 خرداد 1390 11:54
شب گریه: ببین، ببین، این گریه ی یه مرده مردی که گریه هاش ظهور درده ببین، ببین، این آخرین صدای ِ این بی صدا، شبخون کوچه گرده قلب پاییزی من باغ دلواپسیه خوندنم ترانه نیست، هق هق بی کسیه .... شب من با سفر تو شب بیداد و عذابه تو نباشی موندن من مثل پرواز تو خوابه مرگ غرورمو ببین زوال غمگین شعر و شکوفه و نوره زوال...
-
درخت: ابی
پنج‌شنبه 12 خرداد 1390 12:28
درخت: توی تنهایی یک دشت بزرگ که مثل غربت شب بی انتهاست یه درخت تن سیاه سربلـــند آخرین درخت سبز سر پاست رو تنش زخمه ولی زخم تبر نه یه قلب تیر خورده نه یه اسم شاخه هاش پر از پر پرنده هاست کندوی پاک دخیله و طلسم .... چه پرنده ها که تو جاده ی کوچ مهمون سفره ی سبز اون شدن چه مسافرا که زیر چتـــر اون به تن خستگی شون تبر...
-
پرنده های قفسی: سیاوش قمیشی
دوشنبه 9 خرداد 1390 12:57
پرنده های قفسی: پرنده های قفسی عادت دارن به بی کسی عمرشونو بی هم نفس کز می کنن کنج قفس نمی دونن سفر چیه عاشق دربه در کیه هر کی بریزه شادونه فکر می کنن خداشونه ..... یه عمره بی حبیبن با آسمون غریبه ن این همه نعمت اما همیشه بی نصیبن چه می دونن به چی میگن ستاره چه می دونن دنیا کی ها بهـــاره نمی دونن عاشق میشه چه آسون...
-
گرفتار شده ام(Başım Belada): احمد کایا
یکشنبه 25 اردیبهشت 1390 12:36
:Başım Belada گرفتار شده ام: Bu gün düşünemeyeceğin kadar başım belada Köşe başları tutulmuş üstelik yağmur yağmada İler tutar yanı yok; İler tutar yanı yok Fişlenmişim adım eşkalim bilinmekte Üstelik göğsümde yani tam şuramda Kirli sakalıyla bir eşkiya gezinmekte امروز به قدری که فکرش را هم نتوانی بکنی گرفتار شده ام...
-
روح چاه: غلامحسین ساعدی
جمعه 23 اردیبهشت 1390 21:22
روح چاه: یک چاه و پاسگاهی کنار چاه. تختخوابی کنار دهانه ی چاه گذاشته اند. مقداری طناب حلقه شده به میخ دیوار پاسگاه آویزان است. کنار تختخواب، یک دلو آب، مقداری سنگ و یک درپوش برای در چاه، مقدار زیادی خرت و پرت. از ته چاه ناله ی یکنواخت مردی بلند است. مرد پاسدار روی تخته نشسته، درحال بستن قابلمه ی غذا و وسایلش لقمه ای...
-
محله ی پشتی(Arka Mahalle): احمد کایا
پنج‌شنبه 22 اردیبهشت 1390 03:57
:Arka Mahalle محله ی پشتی: Ağladım göz yaşlarım döndü denize Ben derdimi kimseye söyleyemedim گریستم و اشک هایم به دریایی بدل شد من دردم را به کس نگفتم Kurşunlara gelirken arka mahellede Düştümde yerlere bir of demedim در محله ی پشتی در حالی که در مقابل گلوله ها قرار می گرفتم بر زمین افتادم و یک " اُف" نگفتم...
-
لالایی تلخ(Acı Ninni): احمد کایا
پنج‌شنبه 15 اردیبهشت 1390 10:38
:Acı Ninni لالایی تلخ: Uyusun ay büyüsün Camlar buğulanmasın Sen uyu uyusun Bulutlar uyanmasın Işıklar uyanmasın Camlar buğulanmasın Işıklar uyanmasın Camlar buğulanmasın بخواب تا ماه کامل شود تا پنجره ها بخار نکنند بخواب؛ بخواب؛ تا ابرها بیدار نشوند روشنی ها بیدار نشوند پنجره ها بخار نکنند. .... .... Sen uyu...
-
کو جوانی من؟(?Hani Benim Gençliğim): احمد کایا
دوشنبه 12 اردیبهشت 1390 10:47
:?Hani Benim Gençliğim کو جوانی من؟: ?Hani benim sevincim nerde Bilyelerim tapacığım Kiraz ağacında yırtılan gömleğim Çaldılar çocukluğumu habersiz کو شادمانی من؟ کجاست؟ تیله هایم؛ چوب پنبه هایم پیراهنم که بر درخت گیلاس پاره شد بی خبر کودکی ام را دزدیدند. .... .... Penceresiz kaldım anne Penceresiz kaldım anne...
-
این درد مرا آدم می کند(Bu Dert Beni Adam Eder): احمد کایا
سه‌شنبه 6 اردیبهشت 1390 11:06
:Bu Dert Beni Adam Eder این درد مرا آدم می کند: Eğri doğru bakar oldum Şaşkın oldum sakar oldum İkide bir yüreğimi Dağa taşa diker oldum Şunca yıldır karanlıkta Göz kırpmaktan bıkar oldum بیننده ی راست و ناراست شدم؛ گیج و بدیمن شدم قلبم را هر از چندگاهی به کوه و به سنگ دوختم این همه سال از پلک نزدن در تاریکی خسته شدم...
-
روزهای قشنگ(Güzel Günler): احمد کایا
یکشنبه 4 اردیبهشت 1390 19:04
:Güzel Günler روزهای قشنگ: Dalgındım dağlar gibi Türkülüydüm çınar çınar Ne kızarıp giden sarı Ne kızarıp gelen yeşil پریشان فکر بودم چون کوه ها پر از ترانه بودم چنار به چنار نه چون زردی که سرخ می شود و می رود نه چون سبزی که رسیده می شود و می آید .... .... Dikilmiş dikmenimde Hoşçakal köprüsünü Tamda mendil...
-
روزها نمی گذرند(Geçmiyor Günler): احمد کایا
پنج‌شنبه 1 اردیبهشت 1390 02:34
:Geçmiyor Günler روزها نمی گذرند: Burda çiçekler açmıyor Kuşlar süzülüp uçmuyor Yıldızlar ışık saçmıyor Geçmiyor günler geçmiyor این جا گل ها باز نمی شوند پرندگان روان نمی شوند و به پرواز درنمی آیند ستارگان نوری نمی پراکنند؛ نمی گذرند روزها؛ نمی گذرند .... .... Avluda volta vururum Kah düşünür otururum Türlü hayaller...
-
نزیستی تو(Yaşamadın Sen): احمدکایا
دوشنبه 29 فروردین 1390 14:19
:Yaşamadın Sen نزیستی تو: ?Sensiz geçmiyor bu günler biliyormusun ?Yüreğine beni beni sormuyormusun ?Öyle yalnız yalnız kaldım biliyormusun این روزها بی تو نمی گذرند؛ می دانی آیا؟ از قلبت مرا، مرا نمی پرسی آیا؟ آن چنان تنهای تنها ماندم که؛ می دانی آیا؟ .... .... ?Türküler söyledim sana duyuyormusun ترانه ها برایت...
-
Doğum Günü (روز میلاد): احمد کایا
شنبه 27 فروردین 1390 11:07
:Doğum Günü روز میلاد: İnsanların yüzlerini göremiyorum Boğazım düğüm düğüm çözemiyorum İstesende yanına gelemiyorum نمی توانم دید سیمای انسان ها را نمی توانم گشـــود بغض های گلویم را اگر هم تو بخواهی به کنارت نمی توانم آمد Tutsam şu karanlığı tutsamda yırtsam Ah elim tutuşmasa elini tutsam اگر این تاریکی را بگیرم،...
-
هنگامه ی مرگ من است(Haçan Ölesim Gelir):احمد کایا
سه‌شنبه 23 فروردین 1390 13:42
:Haçan Ölesim Gelir هنگامه ی مرگ من است: Haçan demir dökende Ateş yiyesim gelir هنگامه ی ریختن آهن مذاب می آید گاهی که(در مقابل کوره) باید آتش بخورم Gök sofraya çökende Doğruklardan sesim gelir هنگامی که آسمان بر سفره می ریزد از میان راستی ها صدایم می آید ... .... Dağdan yürek sökende Kurşun dökesim gelir هنگامی که از...
-
در پهنه ی تکرار تاریخ
شنبه 20 فروردین 1390 12:33
در پهنه ی تکرار تاریخ: زجّه می زد دخت مهتاب پاره می شد پرده ی خواب قلب شیری از تپش می افتاد خون یک مرگ در مجرآب صحبت از هنگامه ای ننگین بود باغ در شب، سخت عطرآگین بود در شب تلخ یک عبور ناگزیر دست یک مرد هم خونـــین بود .... .... صحبت از حدود آزادی بود شب ولی اندودِ بیــــدادی بود او که می رفت خونش بر خاک آخرین نطفه ی...
-
می میرم برادر(Ölürem Kardaş):احمدکایا
چهارشنبه 17 فروردین 1390 12:09
:Ölürem Kardaş می میرم برادر: Mahsus mahal dedikleri zindanda Kalıram kalıram kardaş dostlar yandadır İkellerim kızı kandadır kanda گفتند که جای مخصوص من در زندان است می مانم می مانم برادر، که دوستانم در کنارم هستند گاهی که دختر مردم در خون خود غوطه ور است Ölürem ölürem ölürem Ölürem ölürem gardaş Aklım sendedir می...
-
به خودت خوب برس(Kendine İyi bak):احمدکایا
دوشنبه 15 فروردین 1390 00:25
:Kendine İyi Bak به خودت خوب برس: Yan yana geçen geceler Unutulup gider mi Acılar birden biter mi Bir bebek özleminde Seni aramak varya Bu hep böyle böyle gider mi شب هایی که در کنار هم به سر برده ایم از یاد می روند آیا؟ یا که تلخی ها به یکباره تمام می شوند آیا؟ در حسرت یک کودک اگر بتوان تو را جستجو کرد این چنین،...
-
مرگ هم سردش است(Üşür Ölüm Bile): احمدکایا
شنبه 13 فروردین 1390 18:04
:Üşür Ölüm Bile مرگ هم سردش است: Bir ormanda tutup onu bağladılar ağaca Yumdu sanki uyur gibi gözlerini usulca Yumdu sanki gözlerini uyur gibi usulca Bir soğuk yel eser Üşür ölüm ölüm bile Anlatır akan kanı .Beyaz sesiyle در جنگلی او را گرفتند و به درختش بستند چشمانش را مانند این که می خوابد، فرو بست باد سردی می وزد...
-
موج: فروغ فرخ زاد
چهارشنبه 10 فروردین 1390 12:50
موج: تو در چشم من همچو موجی خروشنده و سرکش و ناشکیبا که هر لحظه ات می کشاند به سویی نسیم هزار آرزوی فریبــــا .... .... تو موجی تو موجی و دریای حسرت مکانت پریشان رنگین افق های فردا نگاه مه آلوده ی دیدگانت تو دایم به خود در ستیزی تو هرگز نداری سکونی تو دایم ز خود می گریزی تو آن ابر آشفته ی نیلگونی چه می شد خدایا... چه...