هر روزتان نوروز........... نوروزتان پیروز
تقدیم به تمام عزیزانم به امید این که هر جا که هستند و با هر که هستند سالی دور از بدی ها و کشمکش ها و آلودگی ها و روزهایی پر از محبت و موفقیت و صلح و صفا پیش رو داشته باشند:
سفره ی سین:
پلاس کهنه ی اندیشه را دور باید انداخت
زمان بر مغز و پوست کهنگی می تازد امروز
چه کم داریم من و تو از درخت و سنگ بی مغز و زمین ای دوست
بنگر بنگر زمین هم پوست می اندازد امروز
پلاس کهنه ی اندیشه را دور باید انداخت
زمستان هر چه بود تاریک و طولانی
دل ما هر چه شد سرد و زمستانی
زمین اما به دور از کینه ی بهمن
نشسته با گل و خورشید به مهمانی
به شاد باش شمیم بارش نم نم
به فال نیک دیدار گل مریم
بیا تا یک نفس شکرانه ی امروز
به داغ دل فراموشی دهیم با هم
بزن ای طبل باران
برقص ای بید مجنون
رسیده پچ پچ گل
به گوش خاک محزون
بیائید سفره ی عید
بچینیم قاصدکها
هزاران سین تازه
به جای سوز و سرما
زمستان هر چه بود تاریک و طولانی
دل ما هر چه شد سرد و زمستانی
زمین اما به دور از کینه ی بهمن
نشسته با گل و خورشید به مهمانی
تماشا کن تو در آینه ی نوروز
نمی بینی غبار قصه ی دیروز
مبادا بر چلیپای شب سرما
مسیحائی چنین بخشنده و دلسوز
بزن ای طبل باران
برقص ای بید مجنون
رسیده پچ پچ گل
به گوش خاک محزون
بیائید سفره ی عید
بچینیم قاصدکها
هزاران سین تازه
به جای سوگ و سرما
این ترانه را با صدای داریوش اقبالی شنیده ام.
:Dardayım
در گیر و دارم:
Dardayım yalanım yok
Baskın yedim gün gece; gün gece
Örselendi aşklarım üstelik
Bir uzak diyardayım; diyardayım
Örselendi aşklarım üstelik
Bir uzak diyardayım; diyardayım
در گیر و دارم، دروغی ندارم
مورد حمله واقع شدم روز و شب، روز و شب
عشق هایم رویهم رفته خسته و خراب شدند
در دیاری دورم؛ در دیاری دورم
عشق هایم رویهم رفته خسته و خراب شدند
در دیاری دورم؛ در دیاری دورم
Gün aydın annecim gün aydın babacım
Yine sabah oluyor
Evde sabah olmaz deme orda günler geçmez deme
İçime sancı doluyor
صبح بخیر مادر عزیزم؛ صبح بخیر پدر عزیزم
دوباره بامداد می شود
نگو که در خانه بامدادی نیست؛ نگو که آن جا گلی وا نمی شود
که در درونم سوزشی پر می شود.
Yüreğimi bir kalkan bilip sakaklara çıktım
Kahvelerde oturdum; çocuklarla konuştum
Sıkıldım; dertlendim; dostlarıma buluştum
Bu günde ölmedim anne
پنداشتم قلبم سپری است و راهی کوچه ها شدم
در کافه ها نشستم؛ با بچه ها حرف زدم
دلتنگ شدم؛ پر ملال گشتم؛ با دوستانم ملاقات کردم
امروز هم نـَمـُردم مادر.
Kapalıydı kapılar; perdeler örtük
Silah sesleri uzakta boğuk boğuk
Bir yüzüm ayrılığa; bir yüzüm hayata dönük
Bu günde ölmedim anne
درها بسته بودند؛ پرده ها کشیده
صدای خفه ی سلاح ها در دوردست
یک رویم رو به جدایی، روی دیگرم به زندگانی
امروز هم نـَمـُردم مادر.
Üstüme bir silah doğruldu sandım
Rüzgar beline dolandığımda bir dal
Korktum; güldüm; kendime kızdım
Bu günde ölmedim anne
پنداشتم که سلاحی به طرفم نشانه رفته است
شاخه ای شدم که باد به کمرش می پیچد
ترسیدم؛ خندیدم؛ بر خودم خشم گرفتم
امروز هم نـَمـُردم مادر.
Bana böylesi garip duygular
Bilmem niye gelir; nereye gider
Döndüm işte; acı yüreğimden beynime sızar
Bu günde ölmedim anne
Bu günde ölmedim anne
این چنین احساس های غریب
نمی دانم چرا بر من می آید و به کجا می رود!
اکنون بازگشتم؛ تلخی از قلبم به مغزم تراوش می کند
امروز هم نـَمـُردم مادر
امروز هم نـَمـُردم مادر.
Söz; Müzik: Ahmet. Kaya
:Karar Vermek Zor
تصمیم گرفتن سخت است:
Malatyadan çıktım yola yollar yanıyor
Düşman sarmış dört yanımı kurşun saçıyor
Düşmüşüm bir çukura canım yanıyor
Yaşasammı ölsemmi karar vermek zor
Düşmüşüm bir çukura canım yanıyor
Yaşasammı ölsemmi karar vermek zor
از مالاتیا به راه درآمدم؛ راه ها می سوزند
(مالاتیا: نام شهر و استانی در شرق ترکیه)
دشمن چهارسویم را محاصره کرده است و گلوله باران می کند
در گودالی( تنگنایی) افتاده ام و جانم می سوزد
آیا زنده بمانم یا بمیرم؟ تصمیم گرفتن سخت است
در گودالی افتاده ام و جانم می سوزد
آیا زنده بمانم یا بمیرم؟ تصمیم گرفتن سخت است.
Beyler deresinde kardaş pusu kurdular
Dağda çadır çadır açtılar tüfek çaktılar
İlker kardeşi canımdan canımdan vurdular
Yaşasammı ölsemmi karar vermek zor
İlker kardeşi canımdan canımdan vurdular
Yaşasakmı ölsekmi karar vermek zor
در دره ی "بی لر" برادر جان کمین زدند
در کوه ها چادر زدند و چخماق اسلحه ها را زدند
برادر قدیمی ام را از درونم، از درونم زدند
آیا زنده بمانم یا بمیرم؟ تصمیم گرفتن سخت است
برادر قدیمی ام را از درونم، از درونم زدند
آیا زنده بمانیم یا بمیریم؟ تصمیم گرفتن سخت است.
Söz; Müzik: Ahmet. Kaya