گاهی عاشقانه ها هم آن قدر خالصند که به محض شنیدن در دل جا خوش می کنند.
کسی که این نوشته ها را زیسته، خود بی شک می داند.
باید تو رو پیدا کنم شاید هنوزم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست
با این که بی تاب منی بازم منو خط می زنی
باید تو رو پیدا کنم تو با خودت هم دشمنی
کی با یه جمله مثل من می تونه آرومت کنه
اون لحظه های آخر از رفتن پشیمونت کنه
دلگیرم از این شهر سرد این کوچه های بی عبور
وقتی به من فکر می کنی حس می کنم از راه دور
آخر یه شب این گریه ها سوی چشامو می بره
عطرت داره از پیرهنی که جا گذاشتی می پره
باید تو رو پیدا کنم هر روز تنها تر نشی
راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی
پیدات کنم حتی اگه پروازمو پرپر کنی
محکم بگیرم دستتو احساسمو باور کنی
باید تو رو پیدا کنم شاید هنوزم دیر نیست
تو ساده دل کندی ولی تقدیر بی تقصیر نیست
باید تور پیدا کنم هر روز تنهاتر نشی
راضی به با من بودنت حتی از این کمتر نشی
(موسیقی از: شادمهر عقیلی)
(ترانه سرا: مونا برزویی)
حافظ بیا دوباره غزل کهنه رو برانداز
شعرم حدیث تکرار، تو بیا طرح دیگر انداز
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
هنوزم گرمه نفس هام
هنوزم سرشارم از عشق
اما وقت خوندنم نیست
اما جای موندنم نیست
مُردم از این همه گفتن شعر سرد عاشقونه
من غلام اسمیَم که تا همیشه بی نشونه
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
حافظ مددی کن که دمی مانده است و آهی
خاکم به زیر پا تا برسم با تو تا سُراهی
من یه رودم، یه رود به سد نشسته
تن پاک و خسته ام توی دست این صخره ها شکسته
من یه شعرم یه شعر بلند ِ پرواز
رها می شدم اگه گم نمی شدم توی شهر آواز
بیا تا دوباره از چشمه ی غزل جرعه ای بنوشیم
غم کهنه برکنیم از نو جامه ی تازه ای بپوشیم
به خونخواهی دل از جوهر و قلم خنجری بسازیم
به صد لشگر غزل فاتحانه تا قلب غم بتازیم
(شعر: منصور تهرانی)
(آهنگساز: صادق نوجوکی)
(تنظیم: ناصر چشم آذر)
(خواننده: ستـــار)
شاید باید بنده هم این ترانه را تقدیم از جان عزیزتری کنم که همیشه در کنار من است؛
تقدیم به همسر گلم:
Alla beni pulla beni al koynuna yar
Gözüm senden başkasını görmez oldu yar
Gönlüm senden bir şey ister nasıl desem yar
Alla beni pulla beni al koynuna yar
بگیر مرا، تمبر کن مرا، در آغوش گیر مرا یار
که چشمم غیر از تو نمی تواند دید یار
دل از تو یک چیز می خواهد چنان که می گویم یار
بگیر مرا، تمبر کن مرا، در آغوش گیر مرا یار
Senin için dağlar deler yol açarım yar
Senin için denizleri kuruturum yar
Senin için gök kubbeyi yerlere çalarım yar
Canım iste canım bile sana
kurban yar
برای تو کوه ها را می شکافم و راه باز می کنم ای یار
برای تو دریاها را می خشکانم ای یار
برای تو گنبد آسمان را بر زمین می زنم ای یار
جانم را بخواه، جان نیز فدای تو ای یارDağlar taşlar uçan kuşlar senin olsun yar
Deniz derya gökler hep yerinde dursun yar
Gönlüm senden bir şey ister nasıl desem yar
Alla beni pulla beni al koynuna yar
کوه ها و سنگ ها و پرندگان در پرواز مال تو باشند ای یار
دریا و آسمان ها در جای خود بماند ای یار
دل از تو یک چیز می خواهد چنان که می گویم یار
بگیر مرا، تمبر کن مرا، در آغوش گیر مرا یار
Saçlarına yıldızlardan taç yapayım yar
Bir nefeste güneşleri söndüreyim yar
Çıra gibi uğrunda ben yanayım yar
Canım iste canım bile sana
kurban yar
بر گیسوانت از ستاره ها تاجی بسازم ای یار
در یک نفس
خورشیدها را خاموش کنم ای یار
برایت به
سان چراغی من بسوزم ای یار
جانم را
بخواه، جان نیز فدای تو ای یار
Yıldızlar yerinde güzel bırak dursun yar
Saçlarımı ellerinle okşa yeter yar
Gönlüm senden bir şey ister nasıl desem yar
Alla beni pulla beni al koynuna yar
ستارگان در جای خود زیبایند، بگذار باشند
نوازش کن، کفایت است گیسوانم را
با دستانت
دل از تو یک
چیز می خواهد چنان که می گویم یار
بگیر مرا، تمبر کن مرا، در آغوش گیر مرا یار
Rüzgar olup ince beline sarılayım yar
Çimen olup ayağına serileyim yar
Sürme olup gözlerine sürüleyim yar
Canım iste canım bile sana
kurban yar
باد شوم و بر کمرگاه ظریفت دست یازم ای یار
چمن شوم و
بر زیر پایت بگسترم ای یار
سرمه شوم و
بر چشمانت قرار گیرم ای یار
جانم را
بخواه، جان نیز فدای تو ای یار
Alla beni pulla beni al koynuna yar
Gözüm senden başkasını görmez oldu yar
Gönlüm senden bir şey ister nasıl desem yar
Alla beni pulla beni al koynuna yar
بگیر مرا، تمبر کن مرا، در آغوش گیر مرا یار
که چشمم غیر از تو نمی تواند دید یار
دل از تو یک چیز می خواهد چنان که می گویم یار
بگیر مرا، تمبر کن مرا، در آغوش گیر مرا یار.
((این ترانه سخنانی به شعر است که میان عاشق و معشوق رد و بدل می شود