رندان سلامت می کنند جان را غلامت می کنند
مستی ز جامت می کنند مستان سلامت می کنند
در عشــــق گشتم فاش تر وز همگنان قلاش تر
وز دلبران خوش باشتر مستان سلامت می کنند
غوغای روحــــانی نگر سیلاب توفــــانی نگر
خورشید ربــّـانی نگر مستــان سلامت می کنند
افسون مـــرا گوید کسی توبه ز من جوید کسی
بی پا چو من پوید کسی مستان سلامت می کنند
ای آرزوی آرزو آن پرده را بـــــردار زو
من کس نمی دانم جز او مستان سلامت می کنند
ای ابر خوش باران بیا وی مستی یاران بیا
وی شاه طراران بیا مستان سلامت می کنند
حیران کن و بی رنج کن ویران کن و پرگنج کن
نقد ابد را سنج کن مستان سلامت می کنند
شهری ز تو زیر و زبر هم بی خبر هم باخبر
وی از تو دل صاحب نظر مستان سلامت می کنند
آن میر مه رو را بگو وان چشم جادو را بگو
وان شاه خوش خو را بگو مستان سلامت می کنند
آن میر غوغا را بگو وان شور و سودا را بگو
وان سرو خضرا را بگو مستان سلامت می کنند
آن جا که یک با خویش نیست یک مست آن جا بیش نیست
آن جا طریق و کیش نیست مستان سلامت می کنند
آن جان بی چون را بگو وان دام مجنون را بگو
وان دُر ّ مکنون را بگو مستان سلامت می کنند
آن دام آدم را بگو وان جان عالم را بگو
وان یار و همدم را بگو مستان سلامت می کنند
آن بحر مینا را بگو وان چشم بینا را بگو
وان تور سینا را بگو مستان سلامت می کنند
آن توبه سوزم را بگو وان خرقه دوزم را بگو
وان نور روزم را بگو مستان سلامت می کنند
آن عید قربان را بگو وان شمع قرآن را بگو
وان فخر رضوان را بگو مستان سلامت می کنند
ای شه حسام الدین ما ای فخر جمله اولیا
ای از تو جان ها آشنا مستان سلامت می کنند.
سلام بسیار زیبا بود و به من چسبید متشکرم بقول خودمان « کوکو دادی وردی »