Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Vazo Gülleri (گل های گلدانی)





‌‌‌Bayraklar çarpışır meydanlarda hep

Parmaklar tetiğe dokunmaktadır

Beyaz bir güvercin uçmaya kalksa

Mermiler kanadın kanatmaktadır


بیرق ها همیشه در میدان های جنگ به هم  می خورند

انگشت ها بر روی ماشه اند

اگر کبوتر سفیدی به پرواز درآید

گلوله ها بالش را در خونین کردن اند



Mahpuslar içinde sürgün adamlar

Dağlarda savrulur isyan külleri

Ormanı dondursa kışın gecesi

Açacak zindanda vazo gülleri


انسان های تبعیدی در زندان ها هستند

خاکستر آتش های عصیان در کوه ها می پراکند

اگر جنگل را شب زمستان یخ بزند

گل های گلدانی در زندان شکوفه خواهند زد


Fısıltılar akacak feryatlar dursa

.Dönmeye karar yok yollar kapansa


نجواها جریان خواهند داشت؛ حتی اگر فریادها بایستند

قرار بازگشتی نیست؛ حتی اگر راه ها بسته باشند.


Fısıltılar akacak, feryatlar dursa

Dönmeye karar yok yollar kapansa

Yani benim güzel dostum

Her insan kendi şerefini, kendi namusunu korumak telaşındadır

Düşman sarmışsa dört bir yanını

Ve namlu durmuşsa beyninin üzerine

Her insana kendi bahçesinin güllerini ve dikenlerini bile

Korumak şereftir, yabancı ayakların baskınından


نجواها جریان خواهند داشت؛ حتی اگر فریادها بایستند

قرار بازگشتی نیست؛ حتی اگر راه ها بسته باشند

یعنی دوست گل من

هر انسانی تلاش برای حفظ آبروی خویش و ناموس خویش دارد

حتی اگر دشمن هر چهار سویش را احاطه کرده باشد

و حتی اگر لوله ی تفنگ بر روی شقیقه اش قرار گرفته باشد

برای هر انسانی حفظ گل ها و حتی خارهای باغچه ی خویش

افتخار است؛ از هجوم گام های بیگانه.

Düşün

Bunu o karanlık ve soğuk zindanlarda düşün

Ve bil ki

Zindanlar sarsada dünya yüzünü

Ve tüm kendi düşüncelerini toplamış insanlar sürgüne giderse

Yeniden dağlarda savrulacak isyan külleri

Ve ormanı dondursa kışın simsiyah gecesi

Açacak zindanda

.Kendi elinle yaptığın vazo gülleri


فکر کن

این را در آن زندان های تاریک و سرد فکر کن

و بدان که

اگر زندان ها تمام روی زمین را بپوشانند

و اگر تمام انسان هایی که افکار خویش را هدف داده اند به تبعید بروند

خاکستر آتش های عصیان در کوه ها دوباره می پراکند

و اگر جنگل را شب تیره و تار زمستان یخ بزند

در زندان شکوفه خواهند زد

گل های گلدانی، که با دست خویش کاشته ای.


Tabriz

2004 Mayıs