Ey gül yanıram ğeyrilə sən həmdəm olanda
Bülbül alışar xarilə gül məhrəm olanda
می سوزم وقتی که تو با دیگران همدم می شوی ای گل
بلبل هم وقتی گل با خار محرم شود آتش می گیرد
Çoxlar olub o zülfi pərişanın əsiri
Yığ topla bu məcnunlari fikrin cəm olanda
خیلی ها اسیر آن زلف پریشان شده اند
وقتی که حواست جمع است این عاشقان سینه چاک را به دور هم جمع کن آخر
Tər qətrəsi vermiş üzünə başqa lətafət
Gül yarpaği zinətli olur şəbnəm olanda
قطره ی عرق به سیمایت لطافتی دیگر بخشیده است
برگ گل هم وقتی که شبنم بر رویش بنشیند مزین می شود
Təklikdə cəhənnəm keçir eşq əhlinə hər yer
Yarilə ona cənnət olur bahəm olanda
همه جا در تنهایی برای اهل عشق چون جهنم می گذرد
همان جاها وقتی که یار هست برای آدمی بهشت می شود
Cananə ürək sirrini dəmsiz demək olmaz
Can əhli cəsarətli olurmuş dəm olanda
راز دل را بدون رسیدن زمانش به جانان نمی شود گفت
اهل دل وقتی که زمانش برسد خیلی هم جسور می شود
Düşmən ola dünya qədəri onlara batmaz
Hərgah iki dostun arasi möhkəm olanda
دشمن اگر همه ی دنیا را هم فرا بگیرد در آنان کارگر نیست
وقتی که که میانه ی دو دوست محکم باشد
Bir nazilə can qoymadi məndə hələ gəl gör
Aləm nə olur ortada yüz çəm xəm olanda
با یک عشوه رمقی برای من باقی نگذاشت؛ اکنون بیا و ببین
دنیا چگونه می شود وقتی که در این میان صد عشوه و ناز می آید
Qiymət verir o qaşi hilalin sənə Vahid
Başın ağarıb ondaki qəddin xəm olanda
آن ابروی کمانت بر تو قیمتی فراوان نهاده است
مویت نیز سپید می شود گاهی که قامتت خم شود.
Əli. Vahid