Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Ağaçlar Ayakta Ölür (درختان ایستاده می میرند): فاتح




Gün gelir bunları da unutursun
Gün gelir gözyaşını kurutursun
Gün gelir bunları da unutursun
Gün gelir yüreğini avutursun
Zamanla öyle değirşir ki insan
Gün gelir ateşini soğutursun
روزی می آید و این ها را فراموش می کنی
روزی می آید و اشک چشمت را خشک می کنی
روزی می آید و این ها را فراموش می کنی
روزی می آید و قلبت را تسکین می دهی
با گذر زمان انسان چنان تغییر می کند که
روزی می آید و آتشت را سرد می کنی.

Ağlama yaşamak kumar olsada
Ağlama seni vuran yar olsada
Ağlama mevsim sonbahar olsada
.Ağaçlar ayakta ölür
گریه نکن، حتی اگر زندگی قماری بیش نباشد
گریه نکن، حتی اگر آن که تو را زده، یار باشد
گریه نکن، حتی اگر فصل پائیزت رسیده باشد
که درختان ایستاده می میرند.

Ağlama seni vuran yar olsada
Ağlama saçlarında kar olsada
Ağlama yaşamak kumar olsada
.Ağaçlar ayakta ölür
گریه نکن، حتی اگر آن که تو را زده، یار باشد
گریه نکن، حتی اگر بر گیسوانت برف سپید نشسته باشد
گریه نکن، حتی اگر زندگی قماری بیش نباشد
که درختان ایستاده می میرند.

Şimdiki aklınla yeniden başlaya bilseydin her şeye
Pişmanlıkların olmazdı bü günkü kadar
Doya doya gülmeleri zaten unuttun
Ve sevmeleri
Ve sevilmeleri
Seneler nasıl da su gibi aktı
Hatırası bile öyle uzak ki
Başını koyupta bir omuza
Güzel şeyler duymayalı çok oldu
Lanet olsun
Varsın kimseler bilmesin hayatta mısın
Ah bu şarkıların gözü kör olsun
با عقل کنونی اگر می توانستی همه چیز را از نو شروع کنی
پشیمانی هایت تا این حد نبودند(شاید)
خنده های از ته دل را بی شک از یاد برده ای
و دوست داشتن ها را
 و دوست داشته شدن ها را
سال ها چگونه به سان آب جاری شدند
که حتی خاطره شان هم دور می نماید
سر نهادن بر شانه ای
و سخنان زیبا شنیدن بسی دور شده است
لعنتی!!
تا باد کسی نفهمد که تو در قید حیاتی
آه، چشم این ترانه ها کور باد.

Gün gelir hayata yine doğarsın
Gün gelir kahrolduğuna yanarsın
Gün gelir hayata yine doğarsın
Gün gelir üzüldüğüne yanarsın
Yüzünde acı bir gülümseyişle
.Anarsın geçmiş günleri anarsın
روزی می آید و دوباره در زندگی زاده می شوی
روزی می آید و بر خشم گرفتنت می سوزی
روزی می آید و دوباره در زندگی زاده می شوی
روزی می آید و به اخم کردنت می سوزی
با تبسمی تلخ بر چهره ات
روزهای گذشته را به یاد  می آوری.

Ağlama seni vuran yar olsada
Ağlama saçlarında kar olsada
Ağlama yaşamak kumar olsada
.Ağaçlar ayakta ölür
گریه نکن، حتی اگر آن که تو را زده، یار باشد
گریه نکن، حتی اگر بر گیسوانت برف سپید نشسته باشد
گریه نکن، حتی اگر زندگی قماری بیش نباشد
که درختان ایستاده می میرند.

Ağlama seni vuran yar olsada
Ağlama buraya kadar olsada
Ağlama sonu intihar olsada
.ağaçlar ayakta ölür
گریه نکن، حتی اگر آن که تو را زده، یار باشد
گریه نکن، حتی اگر تا به این جا بوده باشد
گریه نکن، حتی اگر پایانش، انتحار باشد
که درختان ایستاده می میرند.

Fatih. Kıssaparmak

Sevmedi Beni (عاشقم نشد): فاتح




Kayb eden ben oldum aşk kumarında
Yıkıldım ömrümün ilk baharında
Kayb eden ben oldum aşk kumarında
Teselli kalmadı dünde yarında
آن که در قمار عشق باخت، من بودم
آن که در بهار عمر زمین خورد
آن که در قمار عشق باخت، من بودم
به دیروز و فردا تسلی خاطری نماند

Güneş doğmuş kara döndüm kara döndüm
Gonça güldüm hara döndüm hara döndüm
Ben yönümü yara döndüm yara döndüm
.Yinede yar sevmedi beni
به برفی بدل شدم که رو به طلوع آفتاب بود
غنچه گلی بودم که به خار بدل شدم
رو به سوی یار کردم، رو به سوی یار
باز هم او عاشقم نشد.

Sevmedi beni sevmedi beni
Onu çok sevdim istemedi beni
Sevmedi beni sevmedi beni
.Kölesi oldum istemedi beni
عاشقم نشد؛ عاشقم نشد
او را بسیار دوست داشتم و او مرا نخواست
عاشقم نشد؛ عاشقم نشد
برده اش شدم و او مرا نخواست.

O iki kelimeye sığardı arzum
Bak sabah oluyor dinmedi sızım
O iki kelimeye sığardı arzum
Yine gün doğuyor dinmedi sızım
آرزویم در آن دو کلمه می گنجید (دوستت دارم)
ببین که بامداد برمی آید و دردم هنوز آرامش نگرفته است
آرزویم در آن دو کلمه می گنجید
باز هم خورشید می زاید و دردم  آرامش نگرفته است

Güneş vurmuş kara döndüm kara döndüm
Gonça güldüm hara döndüm hara döndüm
Ben yönümü yara döndüm yara döndüm
.Yinede yar sevmedi beni
به برفی بدل شدم که خورشید بر او خورده بود
غنچه گلی بودم که به خار بدل شدم
رو به سوی یار کردم، رو به سوی یار
باز هم یار عاشقم نشد.

Sevmedi beni sevmedi beni
Ona çok yalvardım istemedi beni
Sevmedi beni sevmedi beni
.Onu çok sevdim ama istemedi beni
عاشقم نشد؛ عاشقم نشد
او را بسیار التماس کردم و او مرا نخواست
عاشقم نشد؛ عاشقم نشد
او را بسیار دوست داشتم و اما او مرا نخواست.

Fatih. Kıssaparmak


Benim Babam (این مرد پدر من است): فاتح




Bu adam benim babam

Sekiz köşe kasketiyle

Omuzunda sakosuyla, hey


این مرد پدر من است

با کلاه کاسکت هشت گوشش

با ساکی که بر دوش می کشد


Cebinde yok parası

Bafradır cigarası

Yüreğindedir yarası

Altı çocuk buyutmüş

Bir işçi maaşıyla

Bu adam benim babam, hey


پولی در جیب ندارد

سیگار پیچیدنی (ارزان قیمت)  دود می کند

زخمش بر دلش است

شش فرزند بزرگ کرده

با یک حقوق کارمندی

این مرد پدر من است


Ağlama benim babam

Ağlama naçar babam

Kara gün geçer babam, hey

Bir kapıyı kapayan

Gene açar babam

Ağlama benim babam, hey


گریه نکن پدر من

گریه نکن پدر ناچارم

روزگار سیاه هم می گذرد

کسی که دری را بسته است

باز هم می گشایدش

گریه نکن پدر من


Ağlama mazlum babam

Ağlama naçar babam

Kara gün geçer babam, hey

Bir kapıyı kapayan

Gene açar babam

Allah büyük babam, hey


گریه نکن پدر ستم دیده ام

گریه نکن پدر ناچارم

روزگار سیاه هم می گذرد

کسی که دری را بسته است

باز هم می گشایدش

خداوند بزرگ است پدر من


Bu adam benim babam

Derdi dağlardan büyük

Çaresiz beli bükük, hey


این مرد پدر من است

دردش از کوه ها هم بزرگ تر است

بی چاره و کمر خمیده


Bir gün olsun gülmemiş

Rahat nedir bilmemiş

Gözyaşını silmemiş

Bir lokma ekmek için

Kimseye eğilmemiş

Bu adam benim babam, hey


برای خاطر یک روز هم که شده نخندیده

هیچ نمی داند راحتی چیست

اشک چشمش را هیچ پاک نکرده است

برای خاطر یک لقمه ی نان

در برابر کسی خم نشده است

این مرد پدر من است


Ağlama arslan babam

Derd etme naçar babam

Kara gün geçer babam, hey

Bir kapıyı kapayan

Gene açar babam

Allah büyüktür babam, hey


گریه نکن پدر شیر من

ناراحت نباش پدر ناچارم

روزگار سیاه هم می گذرد

کسی که دری را بسته است

باز هم می گشایدش

خداوند بزرگ است پدر من


Derd etme naçar babam

Aldırma naçar babam

Kara gün geçer babam, hey

Bir kapıyı kapayan

Gene açar babam

Aldırma benim babam, hey


ناراحت نباش پدر ناچارم

بی خیال، پدر ناچارم

روزگار سیاه هم می گذرد

کسی که دری را بسته است

باز هم می گشایدش

بی خیال، پدر من


Benim babam mert adamdı

Mangal gibi yüreği

Yufka gibi kalbi vardı

Hayatım boyunca onu özendim

!Fedakardı

Bir dikili ağacı olmadı belki

Ama kendisi, onuruyla yaşayan koskoca bir çınardı

Üstümdeki kol kanat

Sırtımı yasladığım dağ gibidi

Ben babamın oğluyum

.Tepeden tırnağa Anadoluyum


پدر من جوانمرد است

قلبی چون کوره دارد( پر از گرما)

دلش چون پرتقال (نرم و شیرین)

در تمام طول زندگی او را نظاره کردم

فداکار است!

شاید یک درخت هم در باغش ندارد

اما خودش، چناری سالخورده است که با افتخار زندگی می کند

شاخ و برگی است که بر رویم سایه گسترده

هم چون کوهی است که به او تکیه داده ام

من فرزند پدرم هستم

از سر تا به ناخن اهل آناتولی هستم.


Fatih. Kıssaparmak