Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Dost Nasihatı (پند دوستانه): ابراهیم تاتلیسس



Son sözümü söylemedim
Dinle beni dur gitmeden
Sana bir dost nasihatı
Vereceğim al gitmeden
صحبت آخر را نکردم
به من گوش کن پیش از رفتن
تو را پند دوستانه ای
خواهم داد؛ (به گوش) گیر پیش از رفتن

Karanlıklar yolu olur
Bu ayrılık senin için
Sonra pişman olursun
Ah çekersin için için
راه تاریکی ها می شود
این جدایی برای تو
بعدها پشیمان می شوی
و آه می کشی از ته دل

Bir köşede kalırsın bak
Halin nedir soran olmaz
Sana böyle benim gibi
Nasihatta veren olmaz
در گوشه ای می مانی؛ نگاه کن
کسی حالت را هم نمی پرسد
تو را این چنین به مانند من
کسی نصیحت نخواهد کرد

Bir bakarsın geçmiş yıllar
Tekrar başa dönüş olmaz
Herkes güler geçer sana
Benim gibi yanan olmaz
نگاه می کنی  و می بینی سال ها گذشته اند
بازگشتی  دوباره به ابتدا ناممکن است
همگان می خندند بر تو و از مقابلت در گذرند
کسی به مانند من به پایت که نمی سوزد
Karanlıklar yolu olur
Bu ayrılık senin için
Sonra pişman olursun
Ah çekersin için için

راه تاریکی ها می شود
این جدایی برای تو
بعدها پشیمان می شوی
و آه می کشی از ته دل

Bir köşede kalırsın bak
Halin nedir soran olmaz
Sana böyle benim gibi
.Nasihatta veren olmaz

در گوشه ای می مانی؛ نگاه کن
کسی حالت را هم نمی پرسد
تو را این چنین به مانند من
کسی نصیحت نخواهد کرد.



?Ben İnsan Değilmiyim (مگر من انسان نیستم؟): ابراهیم تاتلیسس

تقدیم به یاور همیشه مومنم؛

سال ها پیش که به دنیا این گونه می نگریستم، دوروبرم چقدر تاریک بود. به یاد آن سال ها، هر چند تاریک:




Ben insan değil miyim

Ben kulun değil miyim

Tanrım dünyaya beni sen attın

Çile çektirdin derman arattın


مگر من انسان نیستم؟

مگر من بنده ات نیستم؟

خدای من؛ تو مرا به دنیا انداختی

درد کشاندی؛ به جست و جوی درمان واداشتی


Madem unutacaktın

Beni neden yarattın


وقتی که از یادم خواهی برد

چرا مرا آفریدی


Bende mutlu olmak istemez miydim

Şu yalancı dünyada

Yüce adalet böyle olur mu

Tanrı kulunu hiç unutur mu


آیا من نیز خوشبخت بودن نمی خواستم

در این دنیای دروغین؟

آیا عدالت بزرگ چنین می شود؟

آیا آفریدگار بنده اش را هیچ فراموش می کند؟


Bende gülmek isterim

Bende sevmek isterim


من هم خندیدن می خواهم

من هم عشـــق می خواهم


Önce ne verdin sonra ne aldın

Onun peşinden neden ağlattın

Beni sen kullarına oyuncakmu yarattın


اول چه دادی؛ بعد چه گرفتی

از پس او برای چه مرا گریاندی؟

آیا تو مرا برای بندگانت بازیچه ای آفریدی؟




Bende mutlu olmak istemez miydim

Şu yalancı dünyada

Yüce adalet böyle olur mu

.Tanrı kulunu hiç unuturmu



آیا من نیز خوشبخت بودن نمی خواستم

در این دنیای دروغین؟

آیا عدالت بزرگ چنین می شود؟

آیا آفریدگار بنده اش را هیچ فراموش می کند؟



(ولی باور بکن از وقتی چنین ننگریسته ام و نگاهم به نور او که عدالت مطلق است روشن شده است، همه چیز به روشنی و خوبی گراییده است؛ هوای صبح بیداری شهادت را صدایم باش)