Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Alkaya(شعر و ترانه/ ترجمه ترانه های ترکی)

پرواز را به خاطر بسپار....

Ah Bu Şarkıların Gözü Kör Olsun (آه؛ چشم این ترانه ها کور باد): امل سایین



Öyle dudak büküp hor gözle bakma

Bırak küçük dağlar yerinde dursun

Çoktan unuturdum ben seni çoktan

Ah bu şarkıların gözü kör olsun


این چنین لب برچیده به حقارت نظر مکن

بگذار تا کوه های کوچک در جای خود بمانند

از خیلی پیشتر از یاد می بردم تو را

آه؛ چشم این ترانه ها کور باد(که نگذاشتند)


Güzelsen güzelsin yokmu benzerin

Goncadır ilk hali bütün güllerin

Aklımda kalmazdı yüzün ellerin

Ah bu şarkıların gözü kör olsun


زیبا هستی؛ زیبا هستی و آیا چون تویی وجود ندارد؟

که ابتدای تمام گل ها غنچه بودن است

سیمایت و دستانت در خاطرم نمی ماند

آه؛ چشم این ترانه ها کور باد


Bir gülüşün var ki kaş çatar gibi

En sıcak sözlerin azarlar gibi

Hiç bağlanır mıydım çocuklar gibi

Ah bu şarkıların gözü kör olsun


لبخندی داری که گویی اخم کردن است

گرم ترین سخنانت گویی آزار می دهند

آیا به مانند کودکان چنین دلبسته می شدم؟

آه؛ چشم این ترانه ها کور باد


Sonunda tuz bastın gönül yarama

Nice dağlar koydun nice arama

Seni terk edip de gitmek var ama

Ah bu şarkıların gözü kör olsun


دست آخر به زخم دلم نمک پاشیدی

چگونه در بین مان کوه ها(فاصله ها) قرار دادی

تو را ترک کردن و رفتن می شود اما

آه؛ چشم این ترانه ها کور باد.


Emel. Sayın






Feryat (فریاد): امل سایین




Kaderimle baş başa bin bir dertle doluyum

Böyle mahzun perişan hayatın mahkumuyum


سر به سر با تقدیرم، با هزار و یک درد پُر هستم

این چنین محزون و پریشان یک محکوم به زیستن هستم


Yazık çok geç anladım bu hayat böyle geçmez

Bak yıllar nasıl geçti ömür bitti dert bitmez


حیف که بسی دیر دانستم که این زندگی این چنین نمی گذرد

ببین که سال ها چگونه گذشتند؛ عمر به پایان رسید و درد تمامی ندارد


Yarabbim feryadımı artık duysan diyorum

Senden ya bir sabır ya bir ümit bekliyorum


خداوندگار من، فریاد مرا بشنو دیگر، می گویم

از تو صبری یا امیدی انتظار دارم.



Ben bu sonsuz karanlık yolların yolcusuyum

Yetmez mi çektiklerim bende Allah kuluyum


من راهروی این راه های بی پایان و تاریکم

بس نیست آیا آن چه کشیده ام؟ به خدا من هم بنده ی خداوندم


Hatıramdan hayalin gözümden yaş silinmez

Acının böylesini aşka düşmeyen bilmez


خیالت از خاطره ام و اشک از چشمانم پاک شدنی نیست

درد این چنینی را کسی که در عشق نیفتاده نمی داند


Yarabbim feryadımı artık duysan diyorum

.Senden ya bir sabır ya bir ümit bekliyorum


خداوندگار من، فریاد مرا بشنو دیگر، می گویم

از تو صبری یا امیدی انتظار دارم.



Emel.Sayın